ตอนที่ 3 แบ่งกลุ่ม

1511 คำ
เรื่อง Love​ at first singht รักแรกพบ (.....? ?มินิ) Episode3 ...แบ่งกลุ่ม หลังจากที่เราคุยกันจนคอแห้งง ไม่ใช่ฉันนะแต่เป็นยัยนิลต่างหาก...เมาส์มอยตลอดทาง...หลังจากที่พี่ซิวบอกว่า ป่าว เราก็เงียบกันมาตลอดจนถึงที่พักไม่ไกลสักเท่าไหร่ ส่วนของเด็กๆก็พักไกลๆ แปลกจังเขาจะพาแยกกันทำไมทั้งๆที่มาทางเดียวกันได้...เก็บความงงไว้ในใจ เพราะตอนนี้หิวล่ะ....หลังจากเก็บสัมภาระเข้าที่เข้าทาง.. ครูเจน : ไปค่ะน้องๆไปกินข้าวกัน ครูบีเดินมาหาฉันกับนิล ครูบี : แหม๋ๆ...น้องมินิคนสวยฮอตนะคะ พี่ล่าน้องซิวมาหลายครั้งล่ะแต่น้องเค้าไม่เคยเล่นด้วย น้องทำไง...น้องซิวถึงพูดด้วยค่ะ ปกติเห็นเงียบขรึม.. พวกพี่ๆเค้าจะเรียกนักศึกษาแบบพี่น้องว่าน้องและให้เรียกตัวเองว่าพี่ พวกพี่ๆเค้าน่ารักมากๆ ฉัน : เปล่านะคะ เขาก็แค่พูดตามมารยาทแหละค่ะ พูดไปยิ้มไปไม่รู้ทำไม จู่ๆใบหน้าก็ร้อนผ่าวขึ้นมาทันที ครูเจน : เออใช่! สงสัยน้องซิวเราจะสละโสด...ก็คราวนี้แหละ 555 ครูพัต : อย่าไปแหย่น้องมันสิ สาวๆแก่ๆอ่ะ...ปล่อยให้เด็กได้แฟนดีๆมั้ง..555 เจน : อีพี่พัต พวกเรายังไม่แก่นะ... วิ่งไล่ตีกัน นาย : เล่นเหมือนเด็กไปได้... น้ำเสียงดุกับใบหน้านิ่งๆ ทำให้ทุกคนหยุดชะงัก...มองไปที่พี่นายคนเดียว เจน : คือเเค่วิ่งไล่ตีถึงกับดุ เคร่งเครียดไปป่ะ...ครูพี่นาย ครูซี : พอๆแยกๆ คู่นี้กัดกันตลอด นี่ถ้าได้เป็นแฟนกันสงสัยลูกดก.. ใช่คู่นี้เขาชอบกัดกันตลอดเวลา นาย//เจน :: ไม่มีทาง!!!! ทั้งคู่พูดดพร้อมกัน ที : เออ จะคอยดู นาย//เจน : เอออ!! หันหน้าเข้าหากันแล้วแยกเขี้ยวใส่กันอีก นิล : 555+น่ารักคู่นี้หนูเชียร์... หล่อนจะชอบแทนตัวเองว่าหนู ส่วนฉันปกติถ้าอยู่บ้านชอบแทนตัวเองว่าน้อง...แต่อยู่ที่นี่จะแทนว่า มินิ ไม่ก็ ฉัน เจน : ยัยนิลพอเลย ไปเถอะหิวแล้ว แล้วพวกเราก็ไปที่เขาเลี้ยงอาหาร มันก็เป็นโรงครัวของทหารนี่แหละ.. แนน : โห๋!!...คุณครูทุกท่านกว่าจะมาได้พวกหนูหิ๊วหิววว.. พวกครู : แหะๆ.. ครูฝึกสอนอย่างพวกเราได้แต่ยิ้มอย่างเดียว ครูพัต : อ่ะๆไปนั่งกันเถอะ ภีม : ครูๆมาทานกับพวกผมเถอะครับ.. พวกเราก็เดินไปโต๊ะ...พี่ๆทหาร ทุกคนก็แย่งกันนั่งลง...คือบับบ จงใจแกล้งฉันด้วย ฉันเห็นพี่ๆขยิบตากัน สุดท้ายฉันต้องนั่งลงใกล้ๆพี่ซิว พี่เขาก็ไม่ได้สนใจฉัน ดูจะสนใจอาหารตรงหน้ามากกว่า ภีม : ทานได้ไหมครับ อาหารพื้นๆมีเเกงเขียวหวานไก่ ไข่เจียว ต้มจืดหมู และผัดสะตอ.. น้ำซุปผักเหนาะ(อันหลังสำเนียงใต้) เจน : คะ? น้ำซุปผักน่ออ เลียนแบบเสียงพี่ภีม ทุกคน : 555+ พี่เจนหน้าแดงทันทีที่ทุกคนพากันหัวเราะตัวนางเอง บาส : กินๆครับ ฉันจะกินอะไรดีเนี่ย กินเผ็ดก็ไม่ค่อยได้อยู่ไข่เจียวแล้วกัน... ทุกคนกินข้าวไปคุยไปส่วนฉันกับพี่ซิวนั่งก้มหน้ากินข้าวอย่างเดียว ซิว : ทำไมไม่กินต้มจืดหมูอ่ะ เป็นอิสลามเหรอ? หันมาถามฉันแบบได้ยินสองคนอ่ะ ฉัน : ไทยพุทธค่ะ...แค่เอื้อมไม่ถึงเลยไม่กินค่ะ ซิว : แล้วก็ไม่บอก จะได้เอาให้ พูดเสร็จพี่เขายืนเอื้อมมือไปหยิบถ้วยต้มจืดมาตั้งไว้ข้างหน้า...ฉันมีเหว่อนิดหน่อยและทุกคนหันมามองเป็น ฉันก็แกล้งก้มหน้ากินข้าวต่อไปจนคนอื่นหันไปเมาส์มอยกันต่อโดยไม่สนใจฉัน... ฉัน : ขอบคุณค่ะ หันไปหาพี่ซิว แกนั่งมองฉันอยู่ก่อนแล้ว ซิว : อืออ กินเผ็ดไม่ได้เหรอ? พยักหน้าไปด้วย พี่เขาคงจะจับสังเกตแหละ ฉัน : ได้นิดหน่อยค่ะ ซิว : ตอนแรกผมก็กินไม่ได้เหมือนคุณนี่แหละแต่ก็ลองกินไปเรื่อยๆจนชินอ่ะ... พูดแบบห่างเหินไปไหม ผมกับคุณ..เห็นตอนเช้ายังเรียกแทนตัวเองว่าพี่อยู่นะ ฉัน : อ๋อคะ จะพยายามค่ะ... ฉันเลยตักต้มจืดใส่จานทานไปเรื่อยๆ ภีม : ทุกคนครับลองกินผัดสะตอฝีมือผมบ้างดิ อร่อยนะ..โดยเฉพาะน้องๆนักศึกษาไม่มีใครแตะต้องเลยย น้อยใจแป๊บ555 ฉัน//พิม//พี่ที//พี่นัท//พี่เจน//พี่ซี//พี่บี::555+ นิล : หนูๆกินแล้วหรอยๆพี่เห้ออ (พูดใต้) ภีม : อ้าว. น้องคนใต้กันเห้อออ (พูดใต้) นิล:หมันแล โย้นครนิ พี่บ่าวอ่ะ (พูดใต้) คงแกล้งถามแน่ๆเมื่อเช้าพี่ซิวเขาก็บอกไปแล้วนิ..เห็นบอกจะไปคุยกับพี่ภีมเรื่องหอพักสงสัยโม้กับคนอื่นยังไม่ได้คุยกับพี่ภีม ภีม : โย้! จังหวัดนี้แหละ จับมือทีๆๆ..555 มีคนแหลงใต้ด้วยกันแล้ววว.. **โย้ = อยู่ นิล:ครับๆมาๆ แล้วนางก็เดินไปจับมือพี่ภีม..ดูแล้วคงถูกคอกันถึงกับย้ายที่นั่งเลย เจน : ? งงงจ้าาา มีใครเหมือนฉันบ้าง พี่บี/พี่พัต/พี่นัท/พี่ภีม/ พิม /พี่ที : ยกมือ พี่นายนั่งนิ่งไม่ค่อยพูดแต่กับพี่เจนกัดตลอด.... แมน : ได้ข่าวว่าพี่เจนพี่บีพี่พัตพี่ซีมาประจำอยู่หนึ่งปีแล้วหนิครับ..ยังฟังไม่รู้เรื่องเหรอ? พวกผมมาหลังพี่ๆประมาณสามเดือนยังฟังออกแล้วนะครับ แต่แค่บางคำ แต่ก็จับใจความได้บ้าง บี : ก็อยู่แต่พวกเราไม่ไปสุงสิงกับเพื่อนคนใต้ไง..เลยไม่ค่อยรู้เรื่อง555+ ทานข้าวเที่ยงกันจนเสร็จ ก็เรียกนักเรียนไปรวม บาส : เอาละ..มานับแล้วจับกลุ่มกันนะ..นับ1-4. ในแถวที่นั่งนะ.. นักเรียน 1.2.3.4.'1.2.3.4'1.2.3.4. บลาๆๆ มีรวมๆทั้งหมดแล้วนักเรียนที่มา80คน ม.5. ม.6. แมน : ใครนับหนึ่ง มายืนที่ครู ใครนับสองยืนที่ครูซิว ครูนับสามยืนที่ครูภีม ใครนับสี่ยืนที่ครูบาส จากนั้นนักเรียนก็แยกย้ายไปแต่ล่ะกลุ่มจนครบกลุ่มละ20คน.. ซิว : ต่อไปคิวคุณครูนะครับ แยกกันไปสี่กลุ่มเลยครับ ไม่ต้องพูดอะไรมากฉันยืนนิ่งให้ครูพี่ๆเลือกกันก่อน มองไปที่พี่ซิวแว๊บหนึ่ง พี่เขาก็มองฉันอยู่ก่อนแล้ว ตุ้บๆๆ ใจเต้นอ่ะ..คนหล่อมอง นิล : อ้ายย!! พี่บ่าวภีมของนุ้ยย เดินไปทีพี่ภีม พี่นัทก็เดินไปด้วย เจน : น้องมินิไปที่ครูซิวกับพี่ซีนะ ไปดิ ไม่พูดแต่ปากเปล่ามือของนางผลักฉันไปด้วย..ถึงกลุ่มพี่ซิว พี่เขามียิ้มมุมปากด้วยนะ ไม่รู้ว่าทำไม ส่วนพี่เจนกับพี่นายก็ไปที่พี่แมน อ้าวว!!ชอบกัดกันแต่ก็อยู่กลุ่มเดียวกันแปลกก ส่วนพิมพี่ทีพี่พัตไปอยู่กลุ่มพี่บาส ภีม : ครบแล้วตั้งชื่อกลุ่มด้วยนะ เอาเป็นชื่อสัตว์ก็แล้วกัน.. กลุ่มพี่ซิว โชคดีมีนักเรียนที่สนิทอยู่สองคนขิงกับแนน.. ซิว : ครูซีจะตั้งชื่ออะไรดีครับ ซี : ว้ายยย! คนหล่อคุยด้วย ปรายตามองฉันนิดๆ ซิว : ??? ซี : ยัยมินิชื่ออะไรดี? ฉัน : น้องว่ากระต่ายดีไหมคะ ซี : ห๊ะ..แทนตัวเองว่าอะไรนะ.. ฉัน : อุ้บบ ลืมตัวแหะๆ.. มินิ คิดว่ากระต่ายดีไหม? ซี : ก็ไม่เห็นแปลกอะไร แต่แค่ไม่เคยได้ยิน.. ฉัน : คะ? ส่วนมากฉันไม่ค่อยได้กับคุยกับครูซีหรอก เลยไม่ค่อยเข้าใจที่พี่เขาสื่อเท่าไร เหมือนจะคุยคนละเรื่อง ซิว : น่ารัก บ่นกับตัวเองมั้งแต่ฉันได้ยินนะ ซี : คะ? อะไรเหรอ? ครูน้องซิว ซิว : เปล่าครับ ซี : เออ แทนว่าน้องนั่นแหละดีแล้ว เธออ่ะตัวเล็กด้วย...แต่สวยน้อยกว่าฉันนิดนึง ครูซีพูดทำเอาฉันงงๆนะ เกี่ยวอะไรกับตัวเล็กอะ งงอะ นักเรียนกลุ่มเรา : 5555+ ซี : หัวเราะอะไรย๊ะ เดี๋ยวแม่ตบปากนะคะ ฉัน : พอล่ะคะพี่ซี น้องเอ้ย...มินิคิดว่าชื่อกระต่ายไหม ซี : แรบบิทดิ มันมีความฝรั่งนิส ซิว : โอเค เอาครับป้ายเขียนชื่อแขวนคอ ป้ายเราสีเขียวนะครับ ส่วนของคุณครูเอาผ้าพันคอสีเขียวก็พอไม่ต้องมีป้ายชื่อ พูดจบพี่แกก็เอาผ้าสีเขียวมาให้ฉันกับพี่ซีและตัวเองด้วย ส่วนของเด็กๆพี่เขาเอาแผ่นป้ายมาให้เราเอาไปแจกเด็กๆให้เขียนชื่อ นามปากกา ByMinne
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม