10
“ไปกันเลยนะ ไอ้เดชให้พี่ไปส่งเปิ้ลที่บ้าน” ก้องเกียรติบอก
“พี่ก้องขา เปิ้ลหิวข้าวค่ะ พาเปิ้ลไปกินข้าวก่อนได้ไหมคะ” ดลยาอ้อน
“ได้สิ เปิ้ลอยากกินอะไรล่ะ อาหารพื้นเมืองดีไหม พี่รู้จักหลายร้านเลย”
“ไม่เอาค่ะ ไม่อยากกิน” ดลยาตอบกลับ “ไปร้านนี้ดีกว่าค่ะ เพื่อนเปิ้ลเคยเช็คอินในเฟชบุ๊กที่ร้านอะไรนะ ขอนึกก่อน”
ดลยาทำหน้านึกคิด ก่อนหันไปหาผู้ช่วย “อ้อม ร้านไหนนะที่เจนไปกินน่ะ แกจำได้ไหม”
“ร้านเจพี คอฟฟี่แอนด์เรสเตอรองท์ค่ะ”
อ้อมใจจำได้ เพราะร้านนี้เพื่อนของตนก็ไปเป็นลูกค้ามา อาหารร้านนี้อร่อย บรรยากาศก็ดี ร้านเปิดประมาณหนึ่งปีแต่ได้รับความนิยมแซงร้านอื่น
“ได้สิ ไปกันเลยนะ” แม้ว่าจะไม่รู้จักร้านนี้ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ เขาเปิดจีพีเอสนำทางได้
ดลยาเดินคู่ก้องเกียรติมายังลานจอดรถ พอเห็นรถยนต์ของเขา หล่อนถึงกับร้องว้าวในใจ รถคันนี้เป็นรถหรูยี่ห้อปอร์เช่ มาคันน์ รถเอนกประสงค์รุ่นใหญ่ราค
