มหาวิทยาลัย….
“ไปเที่ยวทะเลสนุกไหม?” มนรดาเอ่ยถามคนไปเที่ยวทะเลช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ ภายหลังจากหย่อนสะโพกลงนั่ง แต่แล้วเมื่อสังเกตเห็นว่าเพื่อนรักผิวยังคงขาวนวลเกลี้ยงเกลาไร้ ฝ้า กระ ราวกับไม่ได้โดนแดดเลยสักนิด คิ้วเรียวอยู่เหนือดวงตาคู่สวยเลิกขึ้นคล้ายสงสัยว่านี่ไปเที่ยวทะเลมาจริง ๆ ใช่ไหม?
“นี่ไม่ได้ออกไปรับลมชมวิวหรือเปล่าไม่เห็นจะคล้ำเลย” ว่าพลางยกแขนของเพื่อนขึ้นมาขยับดูไปมา ซึ่งยังผุดผ่องเหมือนไม่ได้โดนความเค็มของน้ำทะเลเลยสักนิด
“ก็…” ไม่มีประโยคใด ๆ เอ่ยออกมาจากเรียวปากอิ่ม ซึ่งมนรดาก็พอจะเข้าใจความอึดอัดที่สะท้อนขึ้นในแววตากลมโตของเพื่อนรัก จึงส่งเครื่องดื่มที่เพิ่งไปซื้อมาส่งไปให้ “อ่ะ นี่ของแก” ชาเขียวถูกส่งมาจากคนที่เพิ่งเข้ามานั่ง
“ขอบใจ” มาลินีรับมาดื่มพร้อมกล่าวขอบคุณเพื่อน
“ยินดีจ้ะ” มนรดาพยักหน้าด้วยใบหน้าอมยิ้มนิด ๆ เค้าหน้าฉายแววหยอกเอินขณะมองเพื่อนรัก ทำเอาคนถูก
