สก๊อยแล้วไง

750 คำ
บทที่1 สก๊อยแล้วไง  บรื้น!!! เสียงรถและกลุ่มอโคจรที่ดังจนน่าหนวกหูดังขึ้นในเวลาตี2 ทำให้ชาวบ้านเริ่มทนไม่ไหวกับพฤติกรรมของเด็กพวกนี้จึงต้องโทรแจ้งตำรวจให้มากวาดล้างแทบทุกอาทิตย์ มาเฟีย นายตำรวจสุดหล่อดีกรีลูกชายผู้กำกับของสถานีตำรวจในพื้นที่ หลังจากได้เลื่อนตำแหน่งมาสดๆ ร้อนๆ ก็ถูกคุณพ่อดึงตัวมาช่วยงานทันที มาเฟีย: ไอ้เด็กพวกนี้มันไม่คิดจะหลับจะนอนกันบ้างหรือไงวะ! จ่านก: เอาไงดีครับผู้กอง มาเฟีย: ให้เจ้าหน้าที่ล้อมไว้เลยปิดทุกช่องทาง วันนี้จับให้ได้มากที่สุดแล้วขังรวมไว้ก่อนเช้าค่อยแจ้งผู้ปกครอง อย่าลืมตรวจสารเสพติดด้วยล่ะ ผู้กองหนุ่มสุดเฮี๊ยบ ออกคำสั่งอยู่บนรถยนต์ส่วนตัวก่อนจะเข้าไปจอดอยู่ในมุมมืด เมื่อเวลาผ่านไปเสียงไซเรนรถตำรวจดังขึ้นและเสียงโทรศัพท์ของมาเฟียที่ลูกน้องโทรมารายงานผลการจับกุม ปึก! โอ๊ย! เสียงเด็กผู้หญิงร้องดังมาจากข้างรถทำให้มาเฟียต้องมองไปที่กระจกด้านข้าง ตอนนี้มีเด็กผู้หญิงหกล้มอยู่ข้างรถของตน มาเฟีย: เป็นไงบ้างครับ //ผมเดินลงไปถามอาการของเด็กแต่เมื่อเห็นการแต่งตัวก็พอจะรู้ว่าเด็กคนนี้ต้องหนีการจับกุมของลูกน้องตนมาแน่ๆ "ช่วยหนูด้วยค่ะพี่" มาเฟีย: ไหนเจ็บตรงไหนบ้าง "เฮ้ย! นี่พี่เป็นตำรวจเหรอ ปล่อยๆๆ หนูแค่มาดูเฉยๆ ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะคะ!" มาเฟีย: จะไปไหนมานี่เลย! ชายหนุ่มรีบคว้าแขนของสาวน้อยเอาไว้ก่อนจะพาขึ้นมาบนรถ มาเฟีย: ในแก๊งของพวกเธอมียาเสพติดไหม พูดมาไม่งั้นฉันจับเธอเข้าคุกแน่! "หนูไม่รู้ค่ะ!" มาเฟีย: ไม่เป็นไร เธอไม่พูดก็ไม่เป็นไรแต่ฉันจะต้องพาเธอไปตรวจสารเสพติดและพาไปโรงพัก พรุ่งนี้เธอค่อยให้ผู้ปกครองมาประกันตัวก็แล้วกันนะ "พรุ่งนี้หนูสอบ ฮือออ ปล่อยหนูไปเถอะนะคะ" มาเฟีย: งั้นเรามาแลกข้อมูลกันไหม เธอบอกข้อมูลฉัน ส่วนฉันไปส่งเธอที่บ้าน วินๆ ทั้งคู่ "แต่.....หนู..." มาเฟีย: เอาเถอะฉันจะเก็บเรื่องของเธอไว้เป็นความลับ เชื่อใจฉันได้เลย ว่าแต่เธอชื่ออะไร "หนูชื่อแก้มบุ๋มค่ะ" มาเฟีย: อายุเท่าไหร่แล้ว แก้มบุ๋ม: 17ค่ะ มาเฟีย: ยังเด็กอยู่เลย เดี๋ยวฉันพาเธอไปขับรถเล่นดีกว่าเราจะได้คุยกันด้วย แก้มบุ๋มเริ่มอยู่ไม่สุขเมื่อรถของชายหนุ่มขับผ่านการจับกุมกลุ่มเด็กแวนซ์ป่วนเมือง ทำให้เธอเห็นบอสแฟนหนุ่มที่เพิ่งคบหากันนอนคว่ำหน้าเอามือจับศีรษะอยู่ที่พื้น มาเฟีย: แก้มบุ๋มเธอเห็นไหมว่าพวกที่นอนอยู่ตรงนั้นคือคนที่คิดหนีและคิดต่อสู้กับเจ้าหน้าที่ แก้มบุ๋ม: ค่ะ มาเฟีย: เอาล่ะ เธอบอกกับฉันได้ไหมว่าในกลุ่มนี้มีใครที่เป็นคนขายยาเสพติดบ้าง ทันทีที่รถขับออกมายังถนนใหญ่แก้มบุ๋มก็รีบหันมามองหน้าชายหนุ่มทำเอาเธอถึงกับใจเต้นแรงทันทีเมื่อได้เห็นใบหน้าของนายตำรวจที่จับตัวเธอมา "หล่อ หล่อมากกกก อมของหลวงนี่ติดคุกกี่ปีคะแม่!!" มาเฟีย: จะมองอีกนานไหมแก้มบุ๋ม แก้มบุ๋ม: คือหนูไม่รู้จริงๆ ค่ะ มาเฟีย: ปากแข็งจังนะ! แก้มบุ๋ม: ถ้างั้นคุณตำรวจก็ต้องหาอะไรมาง้างปากหนูแล้วล่ะค่ะ! แก้มบุ๋มหันไปมองหน้าชายหนุ่มพร้อมกับส่งยิ้มไปให้ แต่ชายหนุ่มกับอึ้งในสิ่งที่เด็กคนนี้พูด มาเฟีย: อย่าคิดเอาตัวเข้าแลกนะแก้มบุ๋ม แก้มบุ๋ม: เรื่องนี้มันขึ้นอยู่กับคุณตำรวจค่ะ หึ! ใจของชายหนุ่มถึงกับสั่นไหวเมื่อเจอเด็กสก๊อยต่อปากต่อคำไม่หยุด เด็กนี่ดูจากสำเนียงก็รู้ว่าไม่ธรรมดา แก้มบุ๋ม: บ้านหนูอยู่ซอยหน้าค่ะ จอดปากซอยก็ได้ เอ๊ะ! จอดสิคะ! **แจ้งก่อนนะคะเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไรท์เขียนไว้นานมากแล้วแต่นำมาเกลาสำนวนใหม่ ที่สำคัญเคยถูกระงับเพราะถูกแจ้งว่าเนื้อหารุนแรงจนไรท์แอบท้อค่ะ ตอนนี้ปรับบทแล้วแก้ไขแล้วฝากติดตามด้วยนะคะ**
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม