ฉันคือคู่หมั้น!!

1056 คำ
"พิม!" ผมหันไปมองหน้าแก้มบุ๋มเธอดูตกใจแต่ก็ยิ้มมอ่อนๆทักทาย แต่สายแต่สายตาเอาเรื่องอยู่ไม่ใช่เล่น "เด็กคนนี้เป็นใครคะ! "หนูเป็นเมียของผู้กองไงคะ" "เมีย? จะบ้าหรือไง" "แก้มบุ๋มเธอไปรอฉันที่ห้องก่อนไป" มาเฟียรีบลากแขนคุณพิมออกมาก่อนจะมาเคลียร์ใจกันที่ริมหาด จนทั้งสองมีปากเสียงกัน " มาได้ไงพิม" "คุณลางานพาอีเด็กนั่นมาเที่ยวเหรอคะ แล้วพิมล่ะคุณลืมไปแล้วเหรอว่าเราเป็นอะไรกัน!!" "ผมถอนหมั้นกับคุณไปแล้วนะพิม" " พิมไม่ยอมยังไงเราก็ต้องแต่งงานกัน!!" "แต่คุณต้องยอม เพราะผมกับแก้มบุ๋มอยู่ด้วยกันแล้ว" "อีเด็กนั่นมันมีอะไรดีกว่าพิมคะเฟีย!!" "กลับไปส่องกระจกดูเอาเองนะ!" ชายหนุ่มพูดจบก็เดินกลับไปที่ห้อง ปล่อยให้คุณพิมยืนหายใจเหมือนคนจะขาดใจตายอยู่ที่ชายหาดคนเดียว "อีเด็กนรกชื่อดังนักนะมึง!" เมื่อกลับมาที่ห้องชายหนุ่มก็เดินเข้ามาหาแก้มบุ๋มนอนแช่น้ำอยู่ในอ่าง เพื่อรอฟังเรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้น เธออยากรู้ความจริงจากปากของเขามากกว่าฟังคนอื่น "ผู้หญิงคนนั้นเป็นคู่หมั้นของฉันเอง แต่ฉันถอนหมั้นไปแล้วนะ" "แต่เธอคงไม่ยอมใช่ไหมคะ" "เรื่องนี้ฉันไม่ได้ผิด พิมมีคนอื่นก่อนพอโดนจับได้ก็มาตามรังควานฉันแบบที่เห็นนี่แหละ" "น่าสนุกดีนะคะ ดูคุณพิมเขาหัวร้อนง่ายดี" " อย่าไปยุ่งกับเค้าเลย แล้วนี่อากาศมันร้อนหรือไงมันเย็นมากแล้วนะเดี๋ยวไม่สบายหรอก" " เมื่อกี้ไม่ได้เล่นน้ำอะ มีเปรตมากวน =__=" "ไม่ต้องคิดมากนะ ฉันไม่ได้สนใจพิมเลย" "ค่ะ" ชายหนุ่มถอดเสื้อและกางเกงออกจากนั้นก็เดินไปล้างตัวก่อนจะก้าวขาลงมาในอ่าง " อ่อยหนูเหรอคะ" " ฮ่าๆๆ แพ้เด็กจนได้นะฉันเนี่ย" " ผู้กองยังไม่แก่เลยนะคะ ยังแซ่บอยู่ " "จริงเหรอกลัวจะไม่มีแรงทำให้เธอนะสิ" "ถ้าเกิดผู้กองไม่มีแรงทำหนูจะทำให้ผู้กองเองค่ะ" "งั้นมาทดลองก่อนเลยมา" ชายหนุ่มยกร่างของแก้มบุ๋มขึ้นมานั่งตักโดยหันหน้าเข้าหาตัวเอง สองแขเล็กๆจึงโอบกอดคอเขาอย่างเสน่หา "นมแน่นดีจัง" เห็นเต้าอวบๆมันทำให้ผมห้ามใจตัวเองไม่ได้ทุกทีเลย "อื้อ~ อย่าเคล้นแรงสิคะ" "ต้องเคล้นแบบนี้แหละมันถึงจะมัน" " อื้อ~" " ซี๊ดด ใจร้อนจังเลยนะแม่คุณ" แก้มบุ๋มขยับขาเพิ่มจะสอดความเป็นชายเข้ามา จากนั้นเธอก็เริ่มขยับสะโพกช้าๆไปตามอารมณ์ " ซี๊ดดด เสียว~" ผมเริ่มครางกระเส่าอย่างลุดกลั้นต้องเปล่งเสียงออกมากระตุ้นความต้องการให้เธอ "มากไหมคะอ่าห์~" "ที่สุดเลยล่ะ เด็กอะไรเอาเก่งชะมัด!" ตับ! ตับ! ตับ! เสียงน้ำในอ่างล้นทะลักออกมาตามแรงสะโพกของแก้มบุ๋ม ทั้งสองจูบปากกันอย่างดูดดื่มโดยที่ช่วงล่างยังคงสอดใส่ขยับสะโพกไปมา หน้าอกที่แอ่นชูกลับถูกชายหนุ่มละเลงด้วยลิ้นยาวๆอย่างช่ำชอง " ชอบไหนคะ อึก!" " ชอบสิ...มันมากเลยแก้มบุ๋ม" อ่าห์~ ทั้งสองร่วมรักกันจนมืดค่ำก่อนจะพากันลงมาหาอะไรทานที่ร้านอาหาร แต่ทุกการกระทำของทั้งสองกำลังอยู่ในสายตาของคุณพิมที่ยืนมองอยู่ " เฮ้ออ" " เป็นอะไรไม่อร่อยหรือคะ" ฉันมองหน้าเขาที่ดูเซ็งๆผิดกับตอนมาเลย " เปล่ารีบกินเถอะจะได้ขึ้นห้อง" "แล้วที่คอแดงๆแพ้กุ้งใช่ไหมคะคิกๆๆ" "แดงมากปะต้องกลับไปทำงานอีกเดี๋ยวพ่อบ่นฮ่าๆๆ" "ไม่ค่ะขอโทษนะคะ เดี๋ยวใช้รองฟื้นกลบก็หายแล้วค่ะ" มาเฟียหัวเราะลั่นก่อนจะหยิบกุ้งมาแกะให้แก้มบุ๋ม " ผู้กองหนูขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ ปวดฉี่ไม่ไหวแล้ว>[]ชู้จนผู้กองขอถอนหมั้นใช่ไหมคะ ^^" " นี่เฟียบอกแกเหรอ!!" " คนรักกันเค้าไม่ปิดบังกันหรอกค่ะ" " หึ! แกก็ลองคิดเอาถ้าฉันเอาเรื่องของแกไปบอกกับคุณพ่อของเฟีย รับรองได้เลยว่าเฟียถูกย้ายไปที่อื่นแน่ อีกอย่างเรื่องการถอนหมั้นผู้ใหญ่ก็ยังไม่รับรู้ อีเด็กโง่!" "แล้วคนฉลาดแบบคุณพิมทำไมถึงทำให้ผู้กองกลับไปไม่ได้ละคะ หรือความสามารถไม่ถึง หนูสอนให้เอาไหม ^^" "แกมันก็แค่อีเด็กติดยา อยากได้เฟียจนให้ตำรวจไปจับผัวเก่าตัวเอง! " " ฮ่าๆๆๆ แสบไหมล่ะ!" " แกอย่ามายั่วโมโหฉันนะอีเด็กบ้า!" "คุณเข้ามาหาเรื่องหนูก่อนเองนะคะ พอเถียงไม่ได้ก็ดึงปมคนอื่นมาพูดนี่อายุเท่าไหร่แล้วถามจริง!!" " อีเด็ก..." ทุกอย่างต้องหยุดชะงักเมื่อมีคนเดินเข้ามา ทำให้แก้มบุ๋มเบะปากใส่คุณพิมแล้วเดินกลับมาที่โต๊ะพร้อมกับเล่าให้ผู้กองฟัง "พิมว่าเธอขนาดนี้เลยเหรอ" "ใช่ค่ะ แต่ไม่ต้องห่วงหนูนะ หนูโอเค" " เดี๋ยวฉันจะคุยกับพ่อเองไม่ต้องห่วงหรอกถึงพ่อฉันจะดุแต่ท่านมีเหตุผล" แก้มบุ๋มพยักหน้ารับก่อนจะตักข้าวขึ้นมาทานจนเลอะมุมปาก ชายหนุ่มจึงเช็ดให้เธอก่อนที่ทั้งสองจะคุยเรื่องราวต่างๆกันอยู่นาน ด้านคุณพิมก็ได้แต่เดินออกมาระงับสติอารมณ์แต่เมื่อมองเข้าไปเห็นชายหนุ่มดูแลแก้มบุ๋มก็ยิ่งทำให้เธอเหมือนคนบ้าเข้าไปทุกที
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม