บทที่ 12 แรกอยากได้

4067 คำ

แรกไปแล้ว แบร์รี่อยากจะกระโดดกอดโอด้วยความรู้สึกขอบคุณ ถ้าโอไม่พาแรกออกไป แบร์รี่จะต้องเขินจนกักเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่แน่ๆ “ชอบมันจริงๆ ใช่ไหมเนี่ย” “อะไร” แบร์รี่หันมาสนใจคำถามของซ่า “ไอ้แรกน่ะ ชอบมันจริงๆ หรือชอบเฉยๆ” แต่ถึงแม้ว่าโอจะพาแรกออกไป แต่ยังคงทิ้งซ่ากับโชแปงเอาไว้ วันนี้จึงเป็นวันแรกที่แบร์รี่เปิดใจคุยกับเพื่อนเรื่องของแรก ที่ผ่านมา นับตั้งแต่ที่เจอกับแรก ที่ได้พูดได้คุย ได้เห็นหน้าค่าตา ถึงขั้นไปส่งที่บ้าน หนักกว่านั้นก็คือการไปนอนที่คอนโดเขา ทักหาคุยกันบ้าง ถึงจะไม่ค่อยบ่อยเท่ากับเพื่อนคนอื่นๆ แต่มันพิเศษกว่าแน่นอน “มึงฟังกูนะแบร์ ไอ้แรกอะ กูไม่รู้ว่ามันชอบมึงจริงๆ ไหม แต่ถ้ามึงชอบมันจริงๆ แล้วมันมาหยอด มึงก็อาจจะยิ่งรู้สึกมากขึ้น แบบ...ถ้ามึงชอบมันจริงๆ กูจะได้ไปจัดการมัน ไม่ให้มันมาล้อเล่นกับความรู้สึกของมึงไง แต่ถ้ามึงไม่ได้ชอบอะไรมันมากมายนอกจากมันหล่อ ถ้ามึง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม