ด้านวริสาพอเห็นว่าเดรโกโทรบอกลูกน้องของเขาเรียบร้อยแล้ว เธอก็เดินเข้าไปประคองเขาเอาไว้แล้วเอ่ยพูดบอกไปทันที
“คุณเดรโก คุณมานั่งตรงนี้เถอะ ดูสิ เลือดออกจนเลอะผ้าพันแผลหมดแล้ว ต่อไปคุณต้องงดเรื่องนั้นจริงๆแล้วนะ ไม่งั้นแผลคุณไม่หายง่ายๆแน่ๆ” วริสาพูดบอกไปก็เอามือพยุงตัวเขาอีกฝั่งหนึ่งให้มานั่งที่เตียงอย่างเป็นห่วง
“ผมแค่เผลอออกแรงไปแปปเดียวเองน่าคุณ จะงดได้ยังไงกันล่ะ เรามีเวลาอยุ่ด้วยกันอีกแค่สามวันเองนะ” เดรโกพูดบอกวริสาไปด้วยสีหน้าจริงจัง เพราะเขาไม่อยากจะเสียเวลามีค่าพวกนี้ไปแม้แต่สักวินาทีเดียว
“โอเคๆ งั้นคุณก็ระวังหน่อยละกัน ฉันไม่อยากมานั่งทำแผลให้คุณบ่อยๆหรอกนะ” วริสาพูดบอกไปแล้วมองเขาแบบปลงๆ ก็ในเมื่อเขาไม่งดแล้วเธอที่เป้นคนคนบำเรอให้เขาจะงดได้ยังไงล่ะ ในเมื่อเขาแค่สะกิดนิดหน่อยเธอก็ใจร่านยอมเขาแล้ว
“ก๊อกๆ นายครับ ผมเอาอุปกรณ์ทำแผลมาให้แล้วครับ” เอียนเคาะประตูห้องแล้วพูดบอกไป แล
