“อรุณสวัสดิ์ค่าพี่ซิน”
“อรุณสวัสดิ์จ้า เป็นยังไงบ้าง พอไหวไหม”
“ได้อยู่นะคะ แต่หนูไม่รู้ว่ามีอะไรที่หนูนับพลาดหรือเปล่า พี่ซินลองเช็กดูอีกทีนะ”
“บ้า พี่ก็ไม่ได้เป๊ะขนาดนั้น แต่จำไว้นะ ว่าการที่เราพลาดอะไรไปแม้เพียงเล็กน้อย นั่นคือเงินของเรา ต้นทุนของเรา”
“รับทราบค่ะ”
หญิงสาวตัวเล็กนั่งคิดอะไรอยู่ที่หลังเคาน์เตอร์เงียบๆ เธอปล่อยให้วิวจัดการงานและดูแลลูกค้าด้วยตัวเอง
หลายวันที่ผ่านมา ซินซินปล่อยให้วิวดูแลทุกอย่างในร้านด้วยตัวเอง เธอคอยช่วยบ้างบางครั้ง รวมทั้งเมนูต่างๆ ของร้าน หรือสูตรขนมต่างๆ เธอก็สอนวิวจนหมด แต่คงต้องใช้เวลาอีกพักใหญ่ กว่าที่จะปล่อยให้วิวดูแลทุกอย่างเองได้
“เออวิว วิวเรียนอะไรอยู่ตอนนี้”
“บัญชีค่ะ แต่เรียนระบบเปิด เลยไปสอบอย่างเดียวค่ะ”
“อ่อ ตั้งใจเรียนรู้นะ”
“ค่ะ”
หลังจากที่กลับมาจากจีน ซินซินเวลาส่วนใหญ่ในการสอนงานให้วิว เธอตั้งใจว่ารอวิวพร้อมเธอจะทำการยื่นวีซ่
