'อะ...อื้อ!...' เสียงหวานครางร่างสั่นคลอนตามแรงกระแทกเป็นระยะไปกับแท่งร้อนขนาดใหญ่ที่เข้าออกยังกลีบดอกไม้สวยของเธอไม่หยุด ความใหญ่บวกกับความไม่ยั้งแรงของคนตัวสูงทำเอาวิกานดารู้สึกแสบรูกลีบสีหวานของตัวเองอยู่ไม่น้อย แม้จะมีน้ำหวานไหลหล่อเลี้ยงอยู่พอสมควร ทว่าความหนักหน่วงจากแรงตอกอัดนั้น ทำเอาร่างเล็กจุกเสียดไปหมด
ปึก! ปึก! ปึก!
'อาา! คับแน่นจนแทบบ้า...ซี้ดดด!...'
'...ยิ่งกระแทกยิ่งแน่น' เจ้าของใบหน้าหล่อพึมพำพลางก้มลงไปจ้องมองยังใบหน้าใสของคนใต้ร่างที่ยังคงแสดงสีหน้าเหยเกออกมา แต่เมื่อดวงตาสวยเห็นว่าถูกชายลูกครึ่งจ้องมองอยู่ เธอก็รีบเปลี่ยนท่าทีไม่แสดงความเจ็บออกมาเพราะไม่อยากให้เขาต้องรู้สึกรำคาญใจอย่างที่เขาเคยบอกไว้ แน่นอนว่าท่าทางเหล่านั้นทำให้เคลวินอดที่จะยกยิ้มออกมาไม่ได้
'เจ็บก็ร้องออกมา'
'มะ...ไม่ค่ะ ไม่เจ็บ'
'หึ ถึงเธอจะพยายามปกปิดด้วยสีหน้า แต่แววตาเธอ...มันก็แสดงทุกอย่างออ
