ZestOluTiOn Online ภาคนักล่า บทที่ 10 : เดินสำรวจเมือง Verdant Silvan (2)

1564 คำ
ZestOluTiOn Online ภาคนักล่า บทที่ 10 : เดินสำรวจเมือง Verdant Silvan (2) “ เหลืออีก 11 ร้าน ไล่จากทิศเหนือแล้ววนไปทางตะวันออกดีกว่า” ผมเปิดแผนที่เมือง ที่มีจุดแสดงร้านสำคัญ 4 แห่ง และพอจิ้มไป ก็มีข้อมูลขึ้นด้วยว่าเป็นสถานที่อะไร มีข้อมูลอะไรบ้าง แต่ก็ขึ้นเท่าที่ผมรู้ เช่นโรงแรมนั้นก็มีข้อมูลแค่ห้อง 6 ระดับ แต่ราคาค่าเข้าพักขึ้นเป็น ??? ยกเว้นห้องระดับ E ที่มีตั๋วฟรีขึ้นโชว์ “ อยากได้ข้อมูลสถานที่ต่างๆ ต้องทำความรู้จัก สอบถามเอง แล้วจะบันทึกลงแผนที่สินะ ก็ดี” ผมพยักหน้าช้าๆ ก่อนปิดแผนที่แล้วเดินมุ่งตรงไปยังเขตเหนือของเมือง ซึ่งใช้เวลา 15 นาทีโดยประมาณ ระหว่างทางก็เห็นบ้านเรือนของ NCP ของผู้เล่นที่เป็นทั้งบ้านพักทั่วไป 2 ชั้นบ้าง 3-5 ชั้นบ้าง มีเปิดร้านขายของทั่วๆไปหน้าบ้านบ้าง หรือเช่าที่ว่างปูขายของแบกะดินบ้าง และมีร้านอาหารเล็กๆเปิดประปราย แม้เกมนี้จะผ่านมา 36 เดือนแล้วก็ตาม ให้เดาๆ พวกมีฝีมือคงไปตั้งถิ่นฐานที่เมืองอื่นกันแล้วล่ะมั้ง ไม่ก็อยู่ระหว่างการออกผจญภัยเสาะหาวัตถุดิบ เพื่อกลับมาเมืองเริ่มต้นเพื่อตั้งถิ่นฐาน ตั้งร้านอาหาร “ แล้วเราจะเป็นนักล่าไปถึงเมื่อไหร่ดีนะ หรือทำรวมๆกัน ล่าเอง เปิดร้านขายอาหารเอง?” ผมพูดเบาๆอย่างใคร่ครวญคิด “ แต่คิดอีกที พอตั้งปาร์ตี้ 4 สหายตัวกลม บอล บาส เทนนิส เปตองได้ ก็โยนภาระทำอาหารให้สามคนนั้นไปก็ได้เนอะ ฮ่าๆ” Sword & Shield เป็นร้านทำอาวุธจริงๆอย่างที่คาด ตามป้ายชื่อร้านและสัญลักษณ์ดาบกับค้อนไขว้กันบนโล่โลหะสีเงินที่ติดอยู่เหนืออาคารไม้สองชั้น กว้างเท่าอาคารทั่วไป 5 หลังซึ่งเป็นศูนย์กลางร้าน ทางด้านซ้ายเป็นสนามกว้างที่มีผู้คนมาทดสอบอาวุธกับหุ่นฟางบ้าง กับหุ่นโลหะบ้าง หรือต่อสู้กันเองก็มี ทางขวาเป็นโรงตีเหล็กที่มีไอร้อน เสียงโลหะกระทบกัน และควันไฟลอยอบอวน และพอเดินไปสังเกตดีๆ ตรงผนังไม้ฝั่งขวาของอาคารหลักนั้นมีการติดตั้งโลหะที่น่าจะมีฉนวนกันร้อนไว้ด้วย ทำให้ดูเหมือนอาคารเหล็ก แต่พอเดินกลับมาดูตรงกลาง และทางด้านสนามซ้อมก็ดูเป็นอาคารไม้ทั่วไป “ อืม. . . ออกแบบมาได้สมจริงดี” ผมพยักหน้าช้าๆก่อนเดินเข้าอาคารหลักไปต่อคิวยื่นจดหมายแนะนำตัวที่ช่องติดต่อสอบถามเพิ่มเติม ที่เป็นช่องที่ 6 ถัดจากช่องติดต่อเลือกซื้ออาวุธ ติดต่อขายอาวุธ ติดต่อขายวัตถุดิบ ติดต่อซ่อมแซมอาวุธ และติดต่อสั่งสร้างอาวุธ “ เรียบร้อยค่ะ นี่คือตั๋วแลกซื้ออาวุธระดับ 1 เขี้ยว จำนวน 2 ใบ” ผมรับตั๋วสีเทามาก่อนจะสอบถามพนักงานว่าระหว่างการแลกซื้อกับสั่งสร้างต่างกันอย่างไร พนักงานก็ตอบว่าถ้าจะซื้อ สามารถเดินไปคลังอาวุธข้างหลังอาคารหลักเพื่อเลือกได้เลย แต่ถ้าสั่งสร้าง ต้องติดต่อ พูดคุยกับช่างที่คิวว่าง ร่วมกันวาดแบบแปลน ออกแบบ คัดเลือกวัตถุดิบที่จะนำมาใช้ ประเมินราคา ก่อนจ่ายมัดจำครึ่งหนึ่งและรออย่างน้อย 5 วันก่อนนำใบจองมารับอาวุธไป “ แม้จะใช้เวลานาน แต่อาวุธที่ได้จะถูกใจ ได้คุณสมบัติตามที่คนสั่งต้องการค่ะแต่ก็ไม่เป็นที่นิยมสำหรับมือใหม่กันเท่าไหร่เพราะแพง” “ ขอบคุณครับ” ผมตอบก่อนจะเดินออกจากร้าน Sword & Shield ไปยังสถานที่ใกล้เคียง คือ Ra-Ray-Rey ที่เป็นกลุ่มอาคารสถาบันวิจัยพัฒนา ปรับปรุงอาวุธและชุดเกราะ มีอาคารสูง 3 ชั้น กว้าง 5 ห้องกระจายกันถึง 15 หลัง และมีสนามซ้อมอาวุธแบบกลางแจ้ง แบบในที่ร่ม รวมถึงโรงตีเหล็กเล็กๆกระจายรอบ 15 อาคารด้วย โดยแบ่งเป็นอาคารวิจัย พัฒนา ปรับปรุงอาวุธ 12 ประเภท 12 หลัง เกราะ 3 ประเภท 3 หลัง และมีอาคารสำนักงานสูง 2 ชั้นตั้งอยู่ที่ทางเข้า ผมก็เดินไปยื่นจดหมายแนะนำตัว และได้รับตั๋วแลกชุดระดับ 1 เขี้ยว จำนวน 2 ใบ “ วิจัย พัฒนาอาวุธ นี่รับสั่งทำอาวุธด้วยไหมครับ?” ผมถามเจ้าหน้าที่ เขาก็ตอบว่าใช่ แต่ต้องหาวัตถุดิบ และมาช่วยคิดค้น ออกแบบเองด้วย พร้อมค่าใช้จ่ายที่มือใหม่ไม่ค่อยอยากจะลงทุนเท่าไหร่ ส่วนมากมักอยากได้อาวุธเจ๋งๆคู่มือตัวเองก็ตอน 3 เขี้ยวขึ้นไปแล้ว ถัดจากสถาบันวิจัยอาวุธ ชุดเกราะ ก็เป็นสถาบันการเงินและสินทรัพย์ Chimakael ที่มีโรงประมูลสินค้านำเข้า สินค้าชั้นดี และสินค้าหลุดจำนำด้วย เลยมีพื้นที่กว้างขวาง อาคารหลักสูง 3 ชั้น กว้าง 5 หลัง อาคารคลังสินค้า อาคารสำนักงานเช่าพื้นที่ หรือออกเอกสารประกอบกิจการร้านค้า จุดสนใจของสถาบันนี้คือมีอาคารประมูลแยกกันตามประเภทอาวุธ ชุดเกราะ วัตถุดิบ เครื่องปรุง อุปกรณ์ครัว อุปกรณ์จิปาถะสำหรับการออกล่า เครื่องประดับ เสื้อผ้า และสัตว์เลี้ยง แน่นอนเกมนี้ไม่มีทาส แต่จะมีระบบข้ารับใช้ในการซื้อตัว NPC มาเป็นคนหิ้วของส่วนตัว เป็นนักล่าผู้ช่วย เป็นคนปรุง หรือกระทั่งเพื่อนร่วมหลับนอน ซึ่งมันก็ไม่ค่อยต่างจากทาสเท่าไหร่ แต่ก็ใช่ว่าจะมีสิทธิ์สั่งอะไร ข้ารับใช้จะทำตามหมดหรอกนะ ซึ่งในสถาบัน Chimakael ก็มีอาคารสำหรับติดต่อ ว่าจ้าง เซ็นสัญญาเช่ายืม หรือซื้อขาดข้ารับใช้เช่นกัน “ ตอนนี้ยังมีแต่เผ่ามนุษย์อยู่แน่ๆ เพราะเดินๆมาในเมืองยังไม่เจอเผ่าอื่นเลย ไม่นับพวกผู้เล่นที่ตกแต่งใบหน้า ทรงผมให้ดูแตกต่างจากมนุษย์ปกติ อย่างเช่นผมที่ทำหูเอลฟ์นะ ” ผมพูดเบาๆก่อนเดินเข้าอาคารหลักไปยื่นจดหมายแนะนำตัว “ ยินดีต้อนรับนักล่ามือใหม่สู่สถาบัน Chimakaelนะครับ คุณViand ” หลังอ่านจดหมายเสร็จ พนักงานประจำเคาน์เตอร์ติดต่อสอบถามก็กล่าวทักทาย ต้อนรับ ก่อนยื่นตั๋วสิทธิ์ส่งสินค้าเข้าประมูลฟรี ไม่คิดค่าธรรมเนียมและไม่หักกำไร 1 ช่อง จำนวน 2 ใบให้ “ เอ่อ . . แล้วมือใหม่อย่างผมนี่พอจะส่งอะไรประมูลได้กำไรดีๆบ้างครับ?” ผมรับตั๋วมาก่อนยิงคำถามแบบไม่คาดหวังอะไร แต่กลับได้คำตอบที่ทำให้ยิ้มอย่างดีใจออกมา “ นั่นสินะครับ. . . ช่วงนี้เห็นว่า กะโหลกกวางแบบเก็บสมองไว้กำลังได้รับความนิยม ดูเหมือนสถาบันI-Mia กำลังวิจัย และพัฒนาเมนูบางอย่างที่ใช้สมองกวางอยู่ ถ้านำมาประมูลในสภาพดีๆอาจได้ราคาสูงถึง 120 Zeto ต่อหนึ่งกะโหลก และเขากวางทาง Mosso Nosso ก็กำลังประมูลคู่ที่ดีๆไปปรุงยาอยู่” ผมพยักหน้าช้าๆ I-mia น่าจะเป็นสถาบันวิจัยอาหารล่ะมั้ง ส่วน Mosso Nossoคงเป็นร้านปรุงยา และผมก็ถามว่า คำอธิบายของตั๋วที่ว่า “1ช่อง” นี้ จำกัดปริมาณที่เท่าไหร่ “ ขึ้นอยู่กับสิ่งของครับ ถ้าเป็นกะโหลกกวางก็ 50 หัว ถ้าเป็นเขาก็ 120 คู่ และสามารถฝากจนครบช่องประมูลก่อนเริ่มเปิดประมูลได้ โดยทางเราจะเก็บรักษาวัตถุดิบให้คงสภาพ สดใหม่ คุณภาพไม่ลดลงให้ครับ หากเปิดประมูลไปแล้ว แม้จะยังไม่เต็มช่อง แต่ก็ไม่สามารถเพิ่มสินค้าชนิดเดียวกันลงช่องนั้นได้แล้ว โปรดระมัดระวังก่อนการตัดสินใจเปิดประมูลทุกครั้งนะครับ ” คำตอบที่ได้ทำให้ผมแปลกใจเล็กน้อย แต่ก็ขอบคุณพนักงาน แต่ก่อนจะหันหลังเดินออกก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้เลยหันไปถามอีกครั้ง “ แล้วกะโหลกกับเขากวางนี่ มีกำหนดไหมครับว่าต้องใช้ถึงเมื่อไหร่ ผมจะได้ไม่ล่ามาเก้อแล้วประมูลไม่ออก หรือออกในราคาต่ำกว่าขายปกติ” “ เห็นว่า ถึงสิ้นเดือนนี้นะครับ” พนักงานตอบ ผมโค้งหัวพร้อมพูดขอบคุณ ก่อนจะเดินออกมาเปิดหน้าต่างสถานะ เช็ควันที่ ดูเหมือนตอนนี้คือวันที่ 6 เดือน 10 ปี 3 ล่ะ วันนี้ในโลกจริงคือวันที่ 1 ตุลาคม แปลว่าระบบเวลาเกมนี้คือคูณ 6 เท่าไปตรงๆ และจำนวนปีก็คือปีที่เกมนี้เปิดสินะ “ เวลาเหลือเฟือเลย แต่ไปล่าสัก 10 ตัวมาเก็บไว้ในช่องประมูล แล้วนำไปส่งคุณผู้ดูแลด้วยเลยก็ดีนะ” ผมพูดเบาๆกับตัวเอง ก่อนตัดสินใจเดินทางออกประตูทิศตะวันออก ไปล่ากวางในDao Field อีกครั้ง โดยครั้งนี้ทหารยามไม่ได้ให้ยาสมานแผลแล้ว คงเป็นของเล็กๆน้อยๆสำหรับมือใหม่ที่ออกล่าครั้งแรก แต่พอออกล่าครั้งถัดๆไปก็ไม่ได้แล้วสินะ แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก ของครั้งแรกยังไม่ได้ใช้เลยนี่ ตอนนี้ก็เกือบสิบโมงเช้าแล้ว ล่าจนกว่าจะเที่ยง ไม่ว่าจะครบ 10 หรือไม่ ก็ควรกลับเมืองมาหาอะไรกินสักหน่อย

เริ่มอ่านเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมได้ที่นี่

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม