“สวัสดีครับคนสวย ผมชื่อปีเตอร์ เป็นเพื่อนของมอสครับ ยินดีที่ได้รู้จัก” ปีเตอร์ฉวยข้อมือบางมากำไว้ ยกขึ้นเพื่อที่จะจุมพิตกลางฝ่ามือตามธรรมเนียมของชาวต่างชาติ หากแต่มือหนาของภูริภัทรปัดที่มือของปีเตอร์อย่างแรง ไม่เกรงใจสายตาของบุคคลอื่นที่มองมา หนึ่งในนั้นคือสายตาของอรกมล
“อย่ามายุ่งกับทราย ถ้าแกไม่อยากตายเร็ว...ไปทรายเราไปทางโน้นดีกว่า เหม็นกลิ่นหมาขี้เรื้อนแถวนี้เต็มทนแล้ว” ปีเตอร์แทบกระอักเมื่อได้ยินคำพูดของภูริภัทร แต่เขาสามารถระงับอารมณ์เอาไว้ได้ เพราะรู้ว่าการเจอหน้าศัตรู หมายเลขหนึ่งในครั้งนี้ เขาต้องเจอกับอะไรบ้าง อย่างหนึ่งที่เขารับรู้ได้คือ ผู้หญิงที่อยู่ข้างกายของภูริภัทรนั้น มีความสำคัญกับศัตรูมากเพียงใด
“จะไปไหนแพท” ภาณีเอ่ยถาม เมื่ออรกมลเดินย่างกรายออกจากกลุ่มของตนเอง
“แพทเจอเพื่อน จะเข้าไปทักทายหน่อย พี่นีไม่ต้องห่วงนะคะ พาบ้านนอกเข้ากรุงเดินเที่ยวงานเถอะค่ะ ดูท่าทางจะตื่นง
