ความสัมพันธ์ของทั้งสองก็พัฒนาอย่างรวดเร็ว พนักงานภายในบริษัทต่างตั้งข้อสังเกตและตั้งวงซุบซิบนินทากันอย่างสนุกปาก โดยไม่สนใจเลยจะเป็นจริงหรือเปล่า ต่างฝ่ายต่างเล่าต่อ ๆ กันมา จนผิดเพี้ยนไปจากเดิม สร้างความเสื่อมเสียให้กับภารดา
“พวกเธอรู้แล้วยังว่า ท่านประธานไปส่งยัยเลขาที่บ้านทุกวันเลยนะ แล้วยังมีพาไปกินข้าวด้วยกันอีก”
“ฉันได้ยินมาเหมือนกัน ฉันคิดว่ายัยนั้นต้องเอาตัวเข้าแลกแน่ ๆ สวยก็ไม่สวย หน้าตาเฉิ่มอีก คาสโนว่าอย่างท่านประธานจะไปชอบได้ยังไง ท่านได้คงตาต่ำขนาดนั้นหรอก”
“มันก็จริงนะ หลายคนบอกว่าเห็นท่านประธานเอาดอกไม้มาให้ทุกวัน หายเข้าไปในห้องทำงานกันนานด้วย มีหรือที่จะรอดเรื่องแบบนั้น”
“คิดดูนะ มีผู้หญิงสวย ๆ มาสมัครเป็นเลขาตั้งหลายคน แต่ไม่มีใครผ่านเลยสักคน แต่ยัยป้านั้นดันผ่านเฉยเลย แล้วยังเข้าขากับคุณเอกได้อีก ฉันว่าต้องควงสองแน่นอน ร้ายไม่เบา”
“เห็นเฉิ่ม ๆ แบบนั้นไว้ใจได้ที่
