"หนูอยากนอนกับแม่"ไอ้เก้าบอกความต้องการกับพ่อ "ไม่ได้ แม่เอ็งเป็นผีดิบแล้ว สันชาตยานผีอาจเผลอทำร้ายคนได้ ไม่เว้นแม้แต่ลูก" "ถูกของพ่อหมอ เชื่อพ่อมึงนะดำ" ปีเตอร์เสริม ไอ้เก้าน้ำตาปริ่มๆขอบตา มันอุส่าห์มีแม่แล้ว มันก็อยากใกล้ชิดกับแม่มันบ้าง ไอ้เก้าไม่กลัวแม่หรอก ออกจะสงสารแม่ด้วยซ้ำ แม่เป็นแบบนี้ไปได้ยังไง ที่ผ่านมาใช้ชีวิตผีๆรำพังตนเดียวคงรำบากแย่ ผีดิบถูกกักให้อยู่แค่ในถ้ำเล็กใกล้ๆบ้านหมอผี ตอนเย็นก็จะมีอาหารให้กินมันจะได้ไม่ออกล่า และจะมาเจอไอ้เก้าได้แค่ตอนยังมีแสงแดดเท่านั้น ห้ามไอ้เก้าเข้าไปในถ้ำหรืออยู่กันตามรำพังในที่ลับตา "แต่แม่เป็นแม่หนู"ไอ้เก้าเถียง "จนกว่ามันจะขัดเกลาความเป็นผีดิบออกไปได้ ห้ามมึงทำนอกเหนือคำสั่ง" "จ๊ะพ่อ" ไอ้เก้ารับปากหน้าเศร้า มันรู้ดีว่าควรเชื่อฟังคำพ่อบอก ยังไงพ่อก็อุส่าห์ให้แม่ได้อยู่กับมันแล้ว ทั้งที่ไม่คิดว่าจะมาอยู่นานหลายวันขนาดนี้ แต่ก็ร่วงเลยม