ไอ้เก้าเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อกล้ามตัวโคร่งและกางเกงเลย์ตัวยาว มันรีบตื่นมาทานมื้อเช้าเพราะไม่อยากอยู่ร่วมวงกับแขก พ่อที่ตามใจมันหลายอย่าง แต่มีอย่างหนึ่งที่ไม่เคยตามใจเลยคือเรื่องกิน เพราะไอ้เก้ามันขี้เกียจกินข้าว ตัวเลยผอมแห้งแต่เสือกแรงเยอะ แต่ก็ช้ากว่าคนไม่ได้นอนที่ลุกมานั่งดื่มกาแฟตั้งแต่ตี4 "ไอ้ดำ" เสียงทุ้มเรียกเสียงแผ่วแต่ก็พอให้ไอ้คนตัวเล็กหันไปมองได้ ไอ้เก้ามองปีเตอร์อย่างตื่นๆ ไม่คิดว่าจะเจอกันจังๆแบบนี้ เพราะเมื่อวานมันก็หนีหน้าเขาทั้งวัน วันนี้ก็กะจะทำด้วย "กูไม่ได้ชื่อดำ ไอ้ควาย "ไอ้เก้าว่ากัดคนตัวโตกว่าอย่างเคย อยู่ถิ่นมัน ไอ้คนตัวใหญ่คงตีมันไม่ได้อีก "หายดีแล้วหรอ" ปีเตอร์ว่าพร้อมเอื้อมมือไปสัมผัสแผ่นหลังบางอย่างโหยหา "กูไม่ได้เป็นอะไร" ไอ้เก้ามุ้ยหน้าตอบ "ก็เมื่อวานแทบเดินไม่ได้" ปีเตอร์ว่าแล้วต้องหยุดพูดเพราะรู้ว่าตัวเองเป็นต้นเหตุ ทั้งที่รู้ว่าต้องเดินเข้าป่าที่ทา