ตอนที่ 32
“แพร์ ก็มีเรียนบ่าย เหมือนกัน ค่ะ”
“งั้นไปด้วยกันไหม ผมจะไปส่ง”
พราวพิลินก็ยังอึกอักเพราะด้วยไม่แน่ใจนัก ยังไม่แน่ใจ
และครั้นเมื่อร่างนั้นคือศิรมาดาได้เดินทางมาถึง เมื่อโทร.มาก่อน สอบถามเส้นทางทำให้พราวพิลินได้หยุดรอคอย โดยมีพราวพิลินเป็นคนเดินมาส่งที่ห้องผู้ป่วยพักฟื้น
และเมื่อหล่อนได้เจอหน้ากับปาฎลิณนางเอกรุ่นแรกและบุกเบิกของบริษัทเธอ ศิรมาดานั้นเมื่อเข้ามาแล้ว หล่อนก็แสร้งกรีดน้ำเสียงอย่างตกอกตกใจขึ้นมาทันทีพร้อมอุทานเสียงสูง เมื่อเห็นชัดว่านี่คือสภาพของปาฎลิณ
“อุ้ยตาย นี่ตายแล้วป่าน ฟาดเคราะห์ไปนี่ดีนะ ที่หมอบอกว่าป่านถือว่าไมได้เป็นอะไรที่หนักหนาสากรรจ์มาก” หล่อนร้องเสียงสูง
“แต่อีกหน่อยก็คงจะหายนั่นล่ะ ใช้เวลาหน่อย อาจจะเดือนสองเดือนหรือว่า ปีหนึ่ง”
สีหน้าของศิรมาดาที่แกล้งตกใจแต่ไม่แนบเนียนพอ เพราะแววตาเหลี่ยมเล่ห์ แบบนี้ ซึ่งปาฎลิณรู้ทันจึงยิ้มเจื่อ
