กับดักรัก กับดักร้าย!

บทที่ 6 รำลึก

“ฉันจะคอยดูว่าคุณจะ...อึก ยอมมีอะไรกับฉันอีกครั้งไหม” ฝ่าเท้าหนาหยุดชะงักทันที เขาก้มมองใบหน้าของเธอที่จ้องมองเขาด้วยสายตาแน่วแน่

“...หึ” ชายหนุ่มแค่นหัวเราะออกมาก่อนที่เขาจะอุ้มเธอออกไป ร่างกำยำของเขาสามารถอุ้มร่างเล็กของลินินราวกับเป็นเพียงปุยนุ่น

“ฉันไม่สวยเลยเหรอ” ลินินพึมพำออกมาราวกับคนละเมอ ไม่มีอะไรน่าเวทนาตัวเองเท่ามีผู้ชายคนหนึ่งพูดแบบนี้แล้ว ฝ่ามือเล็กของเธอกำเชื้อเชิ้ตสีขาวของเขาจนมันยับยู่ยี่

“เธอยังอยู่บ้านหลังเดิมไหม”

“...ม่ายรู้”

“อะไรนะ” อัทธ์เงี่ยหูฟังสิ่งที่เจ้าหล่อนพูด เขาเดินใกล้จะถึงรถคันหรูของเขาแล้ว

“ฉันกำลังจะไปส่งเธอลินิน...”

“ฉันไม่อยากกลับบ้าน” ใบหน้าแดงก่ำของเธอมองเขาด้วยสายตาเศร้าหมอง “ฉันไม่อยากโดนอาม่าด่า...ฮึก”

“_” อยู่ ๆ เธอก็ร้องไห้ออกมา หญิงสาวยกมือขึ้นปิดหน้าตัวเอง และแผ่นหลังบางของเธอที่สั่นไหวอยู่นั้นทำให้เขาตัดสินใจพาเธอขึ้นรถ

อัทธ์ขับรถออดี้สีดำเข้าสู่ถนนกว้างยามค่ำคืน เขามีงานหลายอย่างให้ทำ กะจะไปส่งเธอไว้ที่คอนโดของเขาก่อนจะกลับไปทำงานที่บริษัทต่อ

ดวงตาคมเข้มชำเลืองดูใบหน้าของเธอที่สัปหงกอยู่ข้างกาย ลินินกรอกเหล้าเข้าปากราวกับมันเป็นน้ำดื่ม เขาเคยได้เสียกับเธอเมื่อตอนที่เธอเมาเช่นนี้ และเขารู้ดีว่าถ้าเธอเมาเธอจะเป็นเช่นไร ชายหนุ่มถึงพาเธอกลับมาในฐานะพลเมืองดีคนหนึ่ง...

รถยนต์คันหรูแล่นมาถึงคอนโดสูงระฟ้าซึ่งเป็นคอนโดในเครือบริษัทของครอบครัวเขาเอง ชายหนุ่มไม่ได้อยู่บ้านของตนเพราะเบื่อตอบคำถามว่าเมื่อไรเขาจะมีเมีย และเมื่อไรเขาจะมีหลานให้แม่ ซึ่งพ่อเขาถึงกับยื่นคำขาดว่าถ้าไม่ได้เมียก็ไม่ต้องกลับไปบ้านอีก

แล้วใครจะสน...

อัทธากรพยายามมองหาหญิงอื่นตามที่บ้านต้องการไม่ว่าจะนัดเดตหรืออะไรก็แล้วเขาก็ยังไม่ถูกใจใครสักคน และที่สำคัญเขาไม่ลืมเธอคนนี้เสียที

ร่างหนาลงจากรถยนต์ไปอุ้มหญิงสาวที่นอนหลับอยู่ขึ้นแนบอก เขาพาเธอขึ้นไปยังคอนโดของเขา ซึ่งแน่นอนว่าอีกไม่นานพ่อเขาคงรู้ผ่านพนักงานของคอนโด

คอนโดชั้นบนสุดมีเพียงห้องเดียวที่เป็นที่พักของเขา ห้องขนาดใหญ่ที่สามารถขึ้นไปชั้นดาดฟ้าเพื่อส่องกล้องดูดาวยามค่ำคืนได้ ราคาของมันไม่อาจประเมินค่าได้เพราะเขาออกแบบใหม่หมดและมีห้องเดียว ความเป็นส่วนตัวของเขาตั้งแต่กลับจากต่างประเทศทำให้เขาไม่มีเพื่อน ทว่าการมีไต้ฝุ่นคอยพูดเป็นเพื่อนและมีแฝดของเขาที่คอยพูดคุยเรื่องบางเรื่องทำให้เขาไม่ต้องการใครอีก

อัทธ์อุ้มลินินไปนอนที่ห้องนอนของเขา เตียงขนาดคิงไซต์นี้ไม่เคยมีใครเคยย่างกรายเข้ามา ไม่เว้นแม้แต่มารดาของเขาเอง

“เห้อ...” ชายหนุ่มยืนค้ำเอวหนามองหญิงสาวที่กำลังเหยียดคร้านยามเขาวางเธอลงนอนบนฟูกกว้าง ก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายแล้วจะได้ออกไปทำงานในภาคค่ำ

คงมีสิ่งเดียวเสียกระมั้งที่เขาเหมือนบิดาคือความบ้าคลั่งในการทำงาน และมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนมารดาของเขาคือเขาสายตาสั้น บางครั้งเขาก็ใส่คอนแทคเลนส์ในบางครั้งเขาก็สวมแว่น หรือบางครั้งเขาก็ไม่ใส่อะไรเลยเพราะไม่อยากมองเห็นอะไร

ชายหนุ่มใช้เวลาไม่นานในการอาบน้ำ ร่างหนาเปลือยเปล่าเต็มไปด้วยมัดกล้ามเดินมาหยิบผ้าขนหนูพันรอบเอวสอบ ก่อนที่เขาจะถอดคอนแทคเลนส์ และหยิบแว่นสายตาขึ้นมาสวมใส่

บนแผ่นอกแกร่งมีไรขนอ่อน ๆ และหยดน้ำเกาะพราวทั่วเรือนร่าง ชายหนุ่มในวัยกลัดมันน่าพิสมัยเดินออกจากห้องน้ำเพื่อไปยังห้องแต่งตัวที่อยู่ข้างกัน ทว่า

“ชิส!” เขากลับเห็นร่างบางของลินินนั่งหย่อนเท้าที่ปลายเตียง ชายหนุ่มอุทานขึ้นมาเสียงดัง จนเธอเงยหน้ามองเขายามเขาเปิดประตูห้องน้ำออกมา

“ฉันรอตั้งนาน...รู้มั้ย~” ดวงตาคมภายใต้กรอบแว่นเบิกขึ้น ยิ่งเจ้าหล่อนมองร่างของเขาด้วยสายตาสิเน่หาเช่นนี้ทำให้เขาตกใจ

“เธอรออะไรฉัน...” อัทธ์กระแอมเสียงออกมา อยู่ ๆ ลำคอหนาก็แห้งผาก ใบหน้าของลินินยังไม่เลิกแดง และยิ่งเธอมองเขาด้วยสายตาหื่น ๆ แบบนี้ทำให้เขาไปไม่เป็น

“ตกลงคุณจะยอมมีอะไรกับฉันรอบสองหรือเปล่าคะ...”

“เธอ...” อัทธ์ตกใจเสียยิ่งกว่าเดิม ขณะที่ลินินก็ได้ยืนขึ้นบนที่นอนกว้าง หญิงสาวค่อย ๆ ถอดสูทสีดำของเธอออก ก่อนจะละเมียดละไมปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกตาม

“เธอจะทำอะไรลินิน...”

“คุณทำให้ฉันเสียความมั่นใจมากคุณอัทธ์...” เธอว่าพร้อมกับกระชากเสื้อเชิ้ตของตนออกอย่างแรงจนกระดุมเสื้อเชิ้ตกระเด็นกระดอนลงพื้น

แค่วก~

“เหอะ พูดออกมาได้...” ลินินเขวี้ยงเสื้อเชิ้ตใส่เขา ทว่าระยะห่างที่ไกลพอสมควรทำให้มันไปไม่ถึง

“ลินิน!” ชายหนุ่มเค้นเสียงออกเสียงดังเมื่อฝ่ามือบางของเจ้าหล่อนกำลังเลื่อนไปปลดตะขอบราเซียร์สีหวานนั้นออก เป็นผลให้อกอวบเกินขนาดดีดเด้งออกมาตามแรงโน้มถ่วงทันที ซึ่งคนตัวโตก็ได้กลืนน้ำลายลงคอเมื่อความอวบอิ่มนั้นปรากฏสู่สายตาของเขา “อึก...”

ลำขาแกร่งที่ก้าวออกไปข้างหน้าไม่มั่นใจว่าเขาจะเข้าไปห้ามหรือว่าจะกระโจนใส่เธอกันแน่

“ฉิบหายละ...” อัทธ์สบถออมาเมื่อเลือดในกายของเขาพลุ่งพล่านจนไม่อาจห้าม ใจแกร่งของเขาเต้นตุบ ๆ ซึ่งไม่ต่างจากเส้นเลือดของส่วนล่างที่กำลังเต้นตุบ ๆ เช่นกัน

เรือนร่างอรชรมีสัดส่วนทำให้เขาทนไม่ไหว ขณะเดียวกันที่ลินินขาดความยับยั้งชั่งใจ มีหลายคนในชั้นปีที่เธอเรียนอยู่ในอดีตรู้ว่าเธอเมาแล้วมักจะไม่มีสติ เป็นเหตุให้เมื่อห้าปีที่แล้วเธอถูกเพื่อนชายมอมเหล้าเพื่อหวังทำมิดีมิร้ายเธอ ทว่ากลับเป็นชายผู้นี้เสียเองที่เป็นฝ่ายทำมิดีมิร้ายเธอไป

หญิงสายค่อย ๆ ปลดกระดุมกางเกงสแล็คขายาวของเธอออกพร้อมกับรูดมันลง สายตาของเธอพร่ามัวมองตรงไปยังชายหนุ่มที่กำลังก้าวขาเข้าหาเธอ ลินินขยับเท้าเดินไปหาเขาเหมือนกันราวกับได้รับแรงดึงดูดมหาศาล

อัทธ์กลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคอ สิ่งที่เห็นนี้ยากเกินจะห้ามใจ เขาเคยถูกเธอต่อว่าเรื่องที่เขาฉวยโอกาสเธอตอนเมา ตอนนี้ในหัวของเขากำลังเถียงกับตัวเองอย่างหนักว่าควรจักทำเช่นไรดีกับเธอคนนี้

“ลินิน...อึก” ใจแกร่งเต้นตุบ ๆ ยามร่างอรชรขาวเนียนที่มีแพนตี้ตัวจิ๋วปิดเนินสามเหลี่ยมนั้น เธอเดินเข้าหาเขาจนหน้าท้องแบนราบเสมอใบหน้าคมสัน

“หืม?” หญิงสาวเอียงใบหน้ามองเขา ซึ่งใบหน้าคมสันใต้กรอบแว่นนั้นทำให้เธอรู้สึกแปลกไป อัทธากรเวลาสวมแว่นเขาสามารถดึงเธอเข้าไปในภวังค์ได้อย่างน่าเหลือเชื่อ เธอหลงใบหน้าหล่อเหลานี้ภายใต้กรอบแว่นเสียแล้ว

“อ่า...ฉิบหาย” ชายหนุ่มสบถออกมาเพราะความแข็งขืนภายใต้ผืนผ้าขนหนูกำลังเล่นงานเขา ชายหนุ่มปวดตุบ ๆ ซึ่งตอนนี้เขาเข้าใจยามลูกความบอกเขาแล้วล่ะว่า...กระทำตามอารมณ์ชั่ววูบนั้นเป็นเช่นไร

พรึ่บ!

ลำแขนแกร่งโอบรัดต้นขาของเจ้าหล่อนเข้าหาตัวก่อนที่เธอจะย่อตัวลงเกี่ยวตวัดรอบเอวสอบในทันที ชายหนุ่มใช้ลำแขนช้อนสะโพกกลมกลึงของเธอไว้ เขาสบสายตากับเจ้าหล่อนด้วยความต้องการที่เอ่อขึ้นมาจนยากจะควบคุม

“ลินิน ฉัน...”

“คุณบอกจะไม่ทำเป็นครั้งที่สอง อึก คุณแพ้แล้ว...”

“หึ เธออยากชนะสินะ” ความนุ่มนิ่มของอกอวบเสียดสีแผ่นอกแกร่ง ยากเหลือเกินที่เขาจะหยุดจินตนาการถึงสิ่งนี้ ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอก่อนจะค่อย ๆ วางเธอลงบนที่นอนกว้าง เขาขึ้นคร่อมเธอก่อนจะกระชากผ้าขนหนูออกจากกายของตนด้วยความร้อนใจ สายตาของคนทั้งคู่ยังคงประสานกัน ความร้อนแรงของสายตาคมทำให้ลินินหายใจติดขัด

“ฉัน...ขอโทษ” อัทธ์พึมพำออกมาก่อนที่เขาจะโน้มใบหน้าลงประกบริมฝีปากของเธอ ลินินชะงักเล็กน้อย เธอไม่ได้รู้สึกเช่นนี้นานมากแล้ว เพียงแค่ครั้งเดียวกับเขาคนนี้ในครั้งแรกของเธอ

ริมฝีปากหนาค่อย ๆ คลี่กลีบปากเล็กของเธอออกมา เขาจูบสลับสับเปลี่ยนริมฝีปากบนล่าง ก่อนจะค่อย ๆ สอดปลายลิ้นสากเข้าเกี่ยวพันเรียวลิ้นเล็ก รสจูบของเธอปนไปด้วยความขมของเหล้าชั้นดี ทว่ายามนี้มันกลับหวานจนเขากลืนกินน้ำหวานนี้ลงไป

ชายหนุ่มจูบเธออย่างเผ็ดร้อน ขณะที่คนตัวเล็กยังจับทิศทางไม่ได้ อัทธ์ไม่ได้เร่งรัดเธอเสียทีเดียว เขาค่อย ๆ ชักจูงให้เธอเคลิ้มไปกับสิ่งที่เขาทำ

ฝ่ามือหนาข้างหนึ่งลูบเบา ๆ ที่ต้นขาด้านใน ก่อนที่เขาจะใช้ปลายเล็บขูดผิวบอบบางของเธอ ความเสียวสะท้านแล่นเข้าสู่กลางกายของเธอในทันที

“อื้อออ...” ลินินบิดเร้าร่างกายของตัวเธอ เธอดิ้นไปมาราวกับกำลังถูกไฟร้อนจากเขาลน ไรขนอ่อนทั่วเรือนร่างลุกซู่ขึ้นในทันที ก่อนที่เขาจะถอนจูบออก

ลินินหอบหายใจมองใบหน้าคมสันนั้น เธอตัวอ่อนปวกเปียกและกำลังได้สติ ทว่าเขากลับทำให้เธอไม่อยากขัดขืน

เสียงหายใจฮืดฮาดของเขาดังที่ใบหูของเธอ ชายหนุ่มใช้ลมหายใจอุ่นร้อนไต่ระดับปลายจมูกลงทุกสัดส่วน แผดเผาเธอทีละนิดก่อนที่เขาจะพรมจูบเธอตามหัวไหล่มน

ลินินเชิดคอขึ้นราวกำลังเชื้อเชิญให้เขาได้สัมผัสมัน ความหอมกรุ่นจากเนื้อตัวสตรีเพศทำให้ชายหนุ่มขาดความยับยั้งชั่งใจ เขากดปลายจมูกลงซอกคอระหงก่อนจะจูบลงบนผิวบอบบางของเธอ

ใบหน้าคมสันซุกไซ้ซอกคอระหง ขณะที่ฝ่ามือหนาของเขากำลังทำงานอย่างหนัก ชายหนุ่มเคล้นคลึงอกอวบของเธอ เขาลูบเบา ๆ ในคราแรกก่อนจะบีบแรง ๆ จนหญิงสาวใต้ร่างแอ่นอกขึ้น

“อื้ออ...พะ พอแล้ว” ลินินพึมพำออกมา ใจดวงน้อยเต้นตึกตัก เธอยกฝ่ามือทั้งสองข้างดันหัวไหล่หนา ขณะที่คนตัวโตไม่ท่าทีว่าจะหยุด

อัทธ์ปล่อยฝ่ามือออกจากอกอวบของเธอ เขาค่อย ๆ เลื่อนปลายจมูกขึ้นไปหาใบหน้านวล

“เธอว่าอะไรนะ...” เขาเอ่ยเสียงแหบพร่าชิดริมฝีปากบาง ลินินสบสายตากับเขา ความต้องการที่ถูกเขาปลุกขึ้นนั้นยากจะปฏิเสธ ฝ่ามือเล็กค่อย ๆ คลายออกจากหัวไหล่หนาโดยอัตโนมัติราวกับกลัวว่าเขาจะหยุด

“ฉันว่าเธออยากรำลึกความหลังกับฉัน...” เขาพูดขึ้นอีกครั้งก่อนที่จะสอดปลายลิ้นเข้าไปในโพรงปากอ่อนนุ่มโดยที่ริมฝีปากของเขายังไม่แนบติดกับริมฝีปากของเธอเสียด้วยซ้ำ

ลินินปล่อยเนื้อปล่อยตัวไปกับเขาอย่างเผลอไผล เธอรู้สึกกระสับกระส่ายและจูบตอบรับเขาอย่างเก้งก้าง เสียงดูดดึงเรียวลิ้นเล็กดังจ๊วบจ๊าบขณะที่เธอก็พยายามเรียนรู้การจูบตอบกลับเขา หญิงสาวเลื่อนฝ่ามือขึ้นสัมผัสเรือนผมของเขาที่ยังคงเปียกชุ่มไปด้วยหยดน้ำอยู่

กลิ่นสบู่แบนด์ดังที่ลอยแตะปลายจมูกเล็กทำให้เธอเคลิบเคลิ้ม ก่อนที่ชายหนุ่มจะถอนจูบเธอออก เขาค่อย ๆ เลื่อนใบหน้าพรมจูบเธอต่ำลงเรื่อย ๆ สัมผัสร้อนเช่นนี้ทำเอาร่างบางของลินินรู้สึกเหมือนกับตายทั้งเป็น...