เช้าวันต่อมา
“วันนี้น้องขอยืมตัวพรีมได้ไหมคะพี่ไฟ” อัยยาที่รอมาทั้งคืนเอ่ยทักคนที่อยู่ในชุดทำงานเต็มยศ “แล้วนี่พรีมก็ต้องทำงานเหรอคะ”
“ใช่...แต่ถ้าเราอยากคุยกับเพื่อนมาก พี่ก็อนุญาตให้พรีมเขาหยุดได้”
อัยยามองพี่ชายที่หันไปหอมพีรดา และอีกฝ่ายก็เขินจนหน้าแดงเป็นลูกมะเขือเทศ
“ว่าไงล่ะพรีม พี่ไฟเขาอนุญาตแล้ว เธอพอจะให้เกียรติอยู่คุยกับฉันสักวันได้ไหม”
“ได้ค่ะ” พีรดาที่กำลังอารมณ์ดีหันไปตอบรับอดีตเพื่อนรักด้วยน้ำเสียงอันชื่นมื่น
อัยยามองมือเล็กที่ยังคงเกาะกุมมือพี่ชาย ใบหน้าหวานยิ้มกว้างในแบบที่แสดงออกชัดเจนว่ามีความสุขเสียเหลือเกิน
ระหว่างมื้อเช้าอัยยาก็เห็นแต่บรรยากาศแบบคู่ข้าวใหม่ปลามัน และก็ยังแอบเดินตามมามองคู่รักส่งกันที่รถอีก
ภาพที่เห็นคือพี่ไฟเอียงแก้ม แล้วพรีมก็มองซ้ายแลขวา ก่อนจะหันไปจุ๊บ แต่โดนปากแทนแก้มเพราะพี่ไฟหันมารออยู่แบบนั้น มองพรีมที่ตีพี่ไฟอย่างเขินๆ ก่อนจะหอมแก้ม
