สักหนึ่งชั่วโมงต่อมา
ก๊อก ก๊อก...
“เข้ามาสิ”
แอ๊ด...
พีรดาค่อยๆ แทรกเข้าไปในห้องนอนของอนล มองคนที่กำลังหวีผมอยู่ที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง
“พรีมเอาน้ำขิงร้อนๆ มาให้จิบค่ะ”
“ดีเลยพี่กำลังอยากกิน”
วางถาดลงที่โต๊ะ ก่อนจะนำถ้วยไปส่งให้คนที่เดินเข้ามาหา
“วันนี้เหนื่อยไหม”
“ไม่เลยค่ะ แค่ฝึกทำอาหารกับทำสปา” มองคนที่ยังจิบน้ำอย่างประหม่า ตอนนี้รู้สึกเหมือนเตียงด้านข้างมันกว้างใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
“อันนั้นพี่รู้แล้ว...แต่จริงๆ ที่พี่หมายถึงคือเรื่องป้าสมหมายน่ะ แกดุไหม”
“นิดหน่อยค่ะ แต่แกก็เป็นครูที่ดีค่ะ”
“ดีแล้ว เรียนรู้การเป็นนายหญิงไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ถือว่าพยายามเพื่อพี่ได้ไหม” เป็นความตั้งใจของเขาเอง เขาไม่อยากให้พ่อกับแม่กีดกันความรักระหว่างเขากับเธอ ถ้าวันหนึ่งเธอพร้อมก็จะไม่มีใครหรือเรื่องอะไรมาทำให้เขากับเธอไม่ได้อยู่ด้วยกัน
“ค่ะ...” คำว่านายหญิงกลับมาอีกครั้ง แต่แม้จะสงสัยแค่ไหนก็
