นางบำเรอแสนสวาท 1

1682 คำ

สองปีก่อน “ไม่เมาๆ” ดนตร์อาละวาด ดิ้นจะกินเหล้าทั้งที่คนขับรถเพิ่งหามขึ้นมาส่ง “คุณดนตร์คะ นี่หนูเองนะคะ” เทียนหยดน้ำตบแก้มที่ชื้นเหงื่อ รู้แหละว่าคงไม่มีประโยชน์ แต่ก็อยากให้แน่ใจ “พี่ว่าคุณดนตร์แกคงเฮิร์ทเรื่องคุณมีนานะ” ชัยวัฒน์มองเจ้านายที่เปรียบเสมือนลูกพี่อย่างรู้สึกเศร้า “พี่จะเฝ้าเขาไหมล่ะคะ วันนี้คุณผู้หญิงคุณผู้ชายก็ไม่อยู่” “พี่ก็อยากเฝ้านะ แต่เมื่อกี้ก่อนถึงบ้านคุณดนตร์ก็แวะเซเว่นบังคับให้พี่กับแกดวลเบียร์กันไปสามกระป๋อง เทียนก็รู้นี่ว่าพี่คอไม่แข็ง” เกิดมาอ้วกในห้องนาย พรุ่งนี้เขาคงโดนเล่นงานแน่ๆ “แล้วพี่จะให้หนูทำยังไงล่ะ หนูไม่กล้านอนเฝ้าแกหรอกนะ” “งั้นก็ทิ้งแกไว้แบบนี้แหละ พี่ไปก่อนนะ” “เดี๋ยวสิพี่” มีใครฟังเธอที่ไหนล่ะ ปิดประตูวิ่งลงบันไดไปเฉ๊ย “คุณดนตร์คะ” เธอตบแก้มสากเบาๆ “จะเมา มาตีทำไม” อืม...เขาปัดป้องได้รุนแรงมาก เหมือนเขาทุบข้อมือเธอเลยด้วยซ้ำ แรงดีแบบนี้นอนจมกองอ้วก กองเหงื่อตัวเองสักคืนคงไม่เป็นไรเนอะ “ร้อน...ทำไมใจร้าย ทำไมทิ้งกัน...” อืม...แม้จะรู้ว่าเจ้านายน่าจะโวยวายถึงนางในดวงใจ แต่เอาเถอะ ถือว่าค่อนข้างแทงใจดำ ในที่สุดก็เปลี่ยนทางจากที่จะเดินไปที่ประตูเป็นเดินเข้าไปในห้องน้ำแทน เธอเดินกลับมาพร้อมผ้าเช็ดหน้าและกาละมังใบเล็กๆ ซับไปตามแก้ม แล้วก็ค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตพอดีตัวออกทีละเม็ด เทียนหยดน้ำแอบหลงรักเขามาตั้งแต่จำความได้ ตอนมาอยู่ที่นี่อายุแค่ 12 ปี แต่ก็ยังแอบมองเขามาตลอด เขาที่ในเวลานั้นอายุ 24 ปี และก็ชอบพาคุณมีนามาพลอดรักกันในสวนดอกไม้ เธอทั้งอิจฉาและก็หึงหวง แต่เด็กแบบเธอจะทำอะไรได้นอกจากแค่มองห่างๆ วันนี้หรือ 10 ปีต่อมา เธอก็ยังคลั่งหลงรักเขาไม่เปลี่ยนแปลง เธอเช็ดผ้าขนหนูลงมาตามไรขนที่เรียงตัวกันสวย จะบอกว่าไม่ตื่นเต้น ไม่รู้สึกอะไรก็คงจะเป็นเรื่องที่โกหกมาก แล้วในที่สุดส่วนบนก็ถูกไล่เช็ดจนสะอาดหมดจด แล้วใจกล้าๆ ของเธอก็ร้องบอกให้ไปต่อ ในที่สุดก็แกะหัวเข็มขัดออกจนได้ กำลังแกะกระดุมต่อก็ถูกคนที่คิดว่าเมาเด้งตัวขึ้นมอง “นี่เธอคิดทำอะไร...” เสียงอู้อี้อ้อแอ้นั่นทำให้เธอชะงักมือเล็กน้อย ตกใจแต่ก็ไม่ได้กลัวอย่างที่เคยจินตนาการว่ากลัว “เทียนจะแกะกางเกงออกให้ไงคะ” อืม...พูดเหมือนเป็นเรื่องง่ายๆ ที่ผู้หญิงคนไหนก็ทำให้ผู้ชายได้ “เอาสิ ถอดแล้วเธอต้องโมกด้วยนะ” โมก?... มันคืออะไร ตอนนี้อยากให้พี่ชัยอยู่จะได้ถาม เธอเองก็ไม่ค่อยเก่งภาษาอังกฤษซะด้วย แต่แล้วกางเกงก็ถูกเธอดึงออกจากขายาวๆ ได้สำเร็จ ต้องใช้แรงกายพอสมควร แล้วตอนดึงออกก็ถึงกับต้องลงไปยืนที่หน้าเตียง เธอมองเป้านูนๆ ใต้บ็อกเซอร์ขาสั้นที่แนบเนื้อทุกสัดส่วนที่แค่มองก็คอแห้งผากอย่างไม่น่าเชื่อ “จะมองอีกนานไหม” ดนตร์สร่างเมาเล็กน้อยตั้งแต่ถูกเด็กนี่ลูบไล้สำรวจตรวจตราไปทั่วช่วงบน ตอนอีกฝ่ายถอดเสื้อให้ นมนิ่มๆ คู่นั้นก็ถูไถลงมาบนเนื้อตัวจนอยากเมาแค่ไหนก็คงต้องสร่าง “นะ...หนู...” เธอถึงกับไปไม่ถูก ตอนนี้ยืนนิ่งไม่ต่างจากหุ่นขี้ผึ้ง “ถอดต่อสิ” ไม่ใช่แค่ออกคำสั่ง แต่ท่านเจ้านายกระตุกมือทีเดียวเธอก็ล้มลงไปนั่งข้างๆ มือไม้เกือบตะปบส่วนที่นูนเด่นเสียแล้ว แก้มมันแดงโดยอัตโนมัติ ยิ่งถูกกุมไปวางไว้บนขอบยางยืดของชั้นในชาย มือไม้มันก็สั่นราวกับจะหมดแรง “เธอจะโมกไม่ใช่เหรอ เธอก็ต้องถอดมันออกก่อน” “คือหนู...” ยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อ มือกว้างก็ลากไล้จนกลายเป็นช่วยกันเกี่ยวกางเกงบ็อกเซอร์ตัวสั้นค่อยๆ หลุดลงมาจนเห็นกลุ่มขนดกดำรำไร “เร็วๆ สิ เธอไม่หิวเหรอ” หิวอะไร ห่อหมกเหรอ แค่คิดก็แก้มแดง ใจสั่นจนกำลังจะเป็นลมแหล่มิเป็นลมแหล่ “อ๊า...” แล้วก็ทำได้แค่ห่อปาก เมื่อกางเกงแนบเนื้อนั้นค่อยๆ หลุดจากสะโพกด้วยการร่วมมือร่วมใจของผู้เป็นเจ้าของ ห่อหมกนั่นกลายร่างเป็นไส้กรอก มันใหญ่โตอลังการ เหยียดขยาย แถมเด้งนิดๆ และที่สำคัญที่สุด คือมันสะกดสายตาเธอได้ชะงัด “ลงมานี่สิ ขยับมาใกล้ๆ” ดนตร์ชอบสายตาเยิ้มฉ่ำที่เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นในแบบที่ปิดบังไม่มิด “หนู...หนูคือเทียนหยดน้ำนะคะคุณดนตร์” “เหรอ? แล้วไง” อ้าว...ก็กลัวเขาสับสนและคิดว่าเธอคือผู้หญิงที่เขาไปหิ้วมาจากที่เที่ยว “ฉันว่าเธอต้องหวานและก็แซ่บมากแน่ๆ เลย” เธอรู้สึกถึงมือกว้างที่กำลังไล้มาที่ซอกคอ ก่อนที่แก้มทั้งสองจะถูกอุ้งมือใหญ่ประคองเอาไว้ “คุณดนตร์จำหนูได้ใช่ไหมคะ” “จำได้...” เขามองตากลมโตที่มันแสนแวววาว ชัดเจนว่าอีกฝ่ายรู้สึกบางอย่างที่มากกว่าปกติ แต่แล้วจากที่จะยิ้ม เทียนหยดน้ำก็เปลี่ยนเป็นหุบยิ้มแทบไม่ทัน “หรือจำไม่ได้แล้วมันยังไง” เขาแกล้งไล้มือต่ำลงมาตามไหล่ลาดและเนินอก “อย่าค่ะ” เสียงที่ห้ามมันช่างเบาหวิว “ทำไมล่ะเทียนน้อย ก็ในเมื่อเธอแก้ผ้าฉัน ฉันก็จะแก้เธอ มันก็สมกันแล้วไม่ใช่เหรอ” เขาหัวเราะเบาๆ พร้อมกับที่มือขยับไปดึงชายเสื้อนอนของเด็กตัวหอมตรงหน้า “ถ้าอย่างนั้น หนูจะแต่งคืนให้คุณค่ะ” เธอพยายามยื้อชายเสื้อเอาไว้สุดชีวิต “พรุ่งนี้ก็แล้วกัน” เทียนหยดน้ำตาเบิกกว้างอีกครั้ง พรุ่งนี้อะไรกัน “วันนี้ต้องอยู่สภาพแรกเกิด แล้วเธอก็ต้องยอมให้ฉันใช้งานด้วย” เขามองตากลมโตที่เบิกกว้างขึ้นเรื่อยๆ เด็กนี่น่ารักใช่ย่อย ใช้งาน ใช้อะไร แบบไหน “ว้าย!” เธอหวีดร้องอย่างตกใจเมื่อถูกดันให้นอนลง พร้อมกับเสื้อที่หลุดพ้นไปจากศีรษะ ตามติดด้วยเสื้อชั้นในที่แทบจะหลุดไปพร้อมๆ กัน นี่เขาเชี่ยวชาญเรื่องการแก้ผ้าผู้หญิงสินะ แล้วนี่เธอก็กำลังแก้ผ้า โชว์หน้าอกให้คนที่ขยับมาขึ้นคร่อมพร้อมกับจ้องเขม็งจนเธอรู้สึกร้อนผ่าวราวกับถูกไฟเสน่หาลวกไปทุกที่ที่ตาคมจ้อง “เธอสวยนะ” “อ๊า...” เธอรู้สึกวูบวาบทันทีที่จมูกโด่งๆ ไต่ลงมาที่ซอกคอสลับไปกับปากหยักที่กดจูบนำต่ำลงเรื่อยๆ และไม่นานกางเกงนอนกับกางเกงในก็ถูกดึงออกไปทางปลายเท้าพร้อมกัน “เธอสวยนะ ทำไมฉันไม่มองเธอก่อนหน้านี้” เขาจับปลีน่องขึ้นลูบไล้ พอเธอจะหดขาหนีก็แบกมันขึ้นพาดบ่า “อย่าค่ะ...” เธอครางระโหยทันทีที่เขาพรมจูบไปตามข้อเท้า ท่วงท่าตอนนี้มันช่างน่าอาย น่าอายเหลือเกิน “ซืด...อ๊า...คุณดนตร์คะ” เธอแอ่นกายขึ้นประเคนเนินเนื้อเข้าใส่มือและนิ้วอันแสนร้ายกาจที่เริ่มลูบไล้ไปทั่ว “ว่าไงหืม...” “หนูเสียวค่ะ” อยากจะบิดกายหนี แต่ไปๆ มาๆ กลับยิ่งแอ่นกายขึ้นปรนเปรอ “เธอหอยใหญ่มากเลยนะ ตรงนี้ก็แดงสดบ่งบอกว่ายังไม่เคยมีผัว” “อู๊ย...” เธอเสียววูบทันทีที่เขาเกลี่ยกลีบและก็บดขยี้มันจนเยิ้มฉ่ำ นี่มันเป็นความใกล้ชิดที่เกินจินตนาการ แค่แก้ผ้าอยู่กันตามลำพังก็ว่ามากมายแล้ว แต่ตอนนี้มีการนอนจ้องส่วนสงวนด้วย นี่มันถูกต้องแล้วเหรอ “แต่ถ้าจะให้ชัวร์ ฉันก็คงต้องดูใกล้ๆ” “อย่าค่ะ” เธอกำลังจะกระถดกายหนี แต่ไปๆ มาๆ ใบหน้าหล่อเหลาก็มาจดจ่ออยู่ที่นาผืนน้อยของเธออยู่ดี “ปกติฉันชอบแบบเรียบๆ เนียนๆ” พอถูกลูบไล้ใจมันก็ไหววูบไปหมด เสียงคุณดนตร์ไม่อ้อแอ้แล้ว ตรงกันข้ามมันช่างทุ้มนุ่ม และก็ชวนเซ็กซี่ “แต่พอมีขนแบบนี้ก็เซ็กซี่ไม่ใช่ย่อย” ขนน้อยที่เรียงตัวสวย แถมยังนุ่มลื่นไม่ต่างจากตอนลูบผม แค่คิดก็เผลอกดหอมไปบนกระหม่อมเล็กแรงๆ “คุณดนตร์คะ อ่ะ...ซี้ด...” เธอเรียกแล้วก็สูดปากดังลั่น ตอนนี้ขาทั้งสองถูกชันขึ้นในท่วงท่าเปิดเปลือย มีร่างบึกบึนขยับกลับลงไปนอนจ้องในระยะประชิด “โอ้ว...เสียวเหลือเกิน” มือทั้งสองข้างจิกไปกับผ้าปูที่นอนแน่น ไม่ต่างจากฝ่าเท้าทั้งสองข้างที่เผลอจิกหงิกงอ มันเป็นความพิศวงที่ไม่เคยคิดว่าจะได้รับ เป็นความลุ่มหลงที่เกิดขึ้นมาในแบบที่ไม่ทันได้ตั้งตัว “ของเธอไม่ได้แดงสดนะ แต่อมชมพู น่าจูบดีจัง” “อ๊า...” ไม่คิดเลยว่าเขาจะจูบจริงๆ แล้วก็จูบแบบดูดดื่มซะด้วย ลิ้นสากที่ปาดป่ายเหมือนจะทำให้เนื้อตัวบิดส่ายไปมาได้ไม่ยาก “หอยเธอหวานมาก คงเพราะว่ามันสดใหม่...” เธอได้ยินเสียงหัวเราะฮึๆ ใจมันก็ยิ่งวูบวาบไปหมด ตอนนี้กลัวที่สุดคือกลัวพี่ชัยแกย้อนมาดูเจ้านายตัวเอง และหากเป็นแบบนั้น เธอก็ไม่รู้ว่าจะเอาหน้าตัวเองไปซ่อนไว้ที่ไหน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more