Chapter 20

2077 คำ

เมื่อฉันและบอสเตรียมออกจากห้องพักเพื่อกลับกรุงเทพ เสียงโทรไลน์ของฉันก็ดังขึ้น แอบสงสัยว่าคนที่โทรมาต้องเป็นยอร์ช และก็ใช่จริงๆ ฉันแอบชำเลืองมองบอสเล็กน้อย และต้องพบว่าบอสยืนทำตาขวางใส่ ฉันจึงรีบหลบตาแล้วหันกลับมามองชื่อที่อยู่บนหน้าจอ และลังเลอยู่ว่าควรจะรับดีไหม รับๆไปเถอะยังไงยอร์ชก็เป็นเพื่อนฉัน.... "ว่าไงยอร์ช" (ทำไมเมื่อคืนไม่ตอบเราเลย) ยอร์ชทำเสียงแอบน้อยใจเล็กๆ "อ่อ พอดีเราหลับไปแล้ว ขอโทษด้วย" (แล้ววายยังอยู่ที่โรงแรมอยู่หรือเปล่า เราอยากชวนวายมาทานข้าวที่ห้องอาหารของโรงแรมชั้นล่าง) "ขอโทษด้วยนะ พอดีเรากำลังจะกลับกรุงเทพแล้ว" (อ่าว ไม่เห็นบอกเราเลย) "ขอโทษอีกครั้งนะยอร์ช" รู้สึกผิดจัง ทั้งที่ตอนเจอกันครั้งแรกฉันเป็นฝ่ายบอกกับยอร์ชเองว่าเดี๋ยวเราค่อยคุยกันผ่านทางโทรศัพท์ จนมาถึงวันที่ฉันกำลังกลับฉันก็แทบจะไม่ได้คุยกับยอร์ชเลย ตั้งแต่มาพักที่นี่ แถมบอสก็มาเสียมารยาทใส่เพื่อนฉ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม