Chapter 2 : นึกว่าจะแน่
1271 คำ
"พูดบ้าอะไรของบอส"
"ก็คุณอยากรู้ไม่ใช่ ว่าผมกับพิมทำอะไรกันในห้องนี้ตรงนี้ ที่ที่คุณกำลังนั่งอยู่"
"แล้วตรงที่วายนั่งบอสกับพี่พิมทำอะไรกันหรอคะ" ฉันถามบอสกลับ
"ผมไม่เสียเวลามาอธิบายให้คุณฟัง ผมชอบลงมือปฏิบัติมันเลยมากกว่า"
"หมายความว่ายังไงคะ"
"ผมไม่พูดซ้ำ ใช้มันสมองของคุณกลั่นกรองในสิ่งที่ผมพูดสิ ว่าผมหมายความว่ายังไง"
"บอสคะ ถ้าจะมาใช้จิตวิทยานั่นนี่หรือจะหลอกด่าวาย งั้นวายขอตัวไปแก้งานให้เสร็จดีกว่าค่ะ ช่วยหลบไปด้วยนะคะ"
"สมองคุณมันมีแต่รอยหยักหรือยังไง" บอสถามด้วยน้ำเสียงกดต่ำ
"พูดคำว่าโง่มาตรงๆเลยก็ได้นะคะ แล้วช่วยเอาแขนออกไปด้วยค่ะ วายจะไปทำงาน"
"ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงจะเข้าใจตั้งแต่ประโยคแรก"
"ทำไมวายจะไม่เข้าใจ"
"ถ้าเข้าใจแล้วทำไมปฏิเสธ"
"บอสอย่ามองผู้หญิงทุกคนเป็นเหมือนพี่พิมหมดสิคะ รบกวนบอสใช้สมองตรองสักนิดก่อนจะพูดออกมาด้วยค่ะ หล่อก็หล่อ ฉลาดก็ฉลาด เรื่องแค่นี้ไม่น่าให้ผู้ช่วยเลขาแบบวายต้องมาสอนเลยนะคะ"
บอสมองหน้าฉันแล้วถอนหายใจอย่างหงุดหงิด ฉันว่าฉันก็พูดไม่ผิดนะ ถ้าจะผิดก็ผิดที่บอสนั่นแหล่ะ
บอสถอยห่างออกจากตัวฉัน ตอนนี้ฉันเป็นอิสระจากแขนบอสแล้ว ฉันจึงลงจากโต๊ะทำงานของบอส แล้วเดินกลับออกไปเพื่อแก้งานให้เสร็จ
ฉันเปิดประตูออกมาจากห้องบอส ยัยพี่พิมก็ไม่อยู้ที่ฌต๊ะไม่รู้ไปไหน สงสัยจะอู้งานอีกตามเคย เมื่อฉันเดินกลับมาที่โต๊ะ แล้วมองไปยังนาฬิกาเพื่อดูเวลาว่าเหลือมากน้อยแค่ไหน ฉันจะได้เร่งแก้งานบอสให้เสร็จ
"ตายๆจะ11โมง เหลืออีกแค่ชั่วโมงเดียวจะเสร็จไหมหล่ะยัยวาย มัวแต่สั่งสอนบอส เดี๋ยวก็ได้โดนบอสสั่งสอนกลับหรอก"
ฉันจึงรีบก้มหน้าก้มตาตรวจเช็คงานและแก้ไขงานให้เสร็จก่อนเที่ยงให้ทันเวลา
"อ่าวน้องวาย ยังแก้ไม่เสร็จอีกหรอจ๊ะ" เสียงยัยพี่พิมนี่มันน่าหงุดหงิดจริงๆเลย ฉันจึงเงยหน้าขึ้นมองแล้วส่งยิ้มออกไปให้
ผ่านไป50นาที
เสร็จสักที หวังว่ารอบนี้บอสจะไม่เขวี้ยงแฟ้มลงพื้นอีกนะ "ตรวจงานอีกสักรอบกันพลาด" เมื่อตรวจทานแล้วเรียบร้อยฉันเหลือบมองไปยังนาฬิกาที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ
"อีกสิบนาทีจะเที่ยง" ฉันนั่งมองแฟ้มงานตรงหน้าด้วยความกังวล แล้วสูดหายใจเข้าลึกๆ ลุกขึ้นยืนแล้วเดินตรงไปยังหน้าห้องทำงานบอสทันที
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"บอสคะ วายเอง" เมื่อขออนุญาตแล้ว ฉันจึงค่อยๆเปิดประตูก็กำลังเห็นว่าบอสก้มหน้าทำงานอยู่ แสงแดดที่สาดส่องจากผ้าม่านด้านหลัง กระทบเข้ากับใบหน้าที่หล่อเหลา
ฉันค่อยๆเดินตรงไปหาบอส แล้วหยุดยืนมองความหล่อด้วยความหลงไหล แต่เสียดายบอสชอบทำหน้าโหดใส่แถมยังพูดจาถากถาง แล้วผู้หญิงใครเขาจะชอบ ถ้าจะชอบคงแค่เพราะหล่อ แต่ถ้าอยากได้มากกว่านี้คงต้องอ้าขาแล้วลากบอสขึ้นเตียง
"วาย วาย" จู่ๆเสียงตะคอกจากผู้ชายตรงหน้าทำให้ฉันหลุดจากภวังค์ความคิด
"คะ บอส อ้อ วายเอามางานแก้มาให้บอสตรวจค่ะ" เมื่อสติกลับมา ฉันจึงรีบวางแฟ้มลงบนโต๊ะทำงานของบอสทันที
"ออกไปได้ละ ผมจะทำงาน"
"ไม่ตรวจหน่อยหรอคะ เผื่อถ้าผิดอีกวายจะได้รีบกลับไปแก้ให้"
"ออกไป" บอสพูดไล่ฉัน ในขณะที่ยังคงก้มหน้าเซ็นเอกสาร
ฉันอยากให้บอสตรวจตอนนี้เลย กลัวว่าถ้าฉันกำลังทานข้าวอยู่แล้วจู่ๆจะมาโทรเรียกให้ฉันกลับมาแก้งานอีก ไม่เอานะ
"บอสคะตรวจเลยสิคะ วายอยากรู้ว่าโอเคหรือยัง"
บอสถอนหายใจแล้วเงยหน้าขึ้นมาพูดกับฉัน "อยากให้ตรวจมากใช่ไหม"
"ค่ะ"
"งั้นมาใกล้ๆ" บอสใช้สายตาคมออกคำสั่งว่าฉันต้องรีบเข้าไปใกล้ๆเข้าเร็วที่สุด
ฉันจึงเดินเข้าไปหาตามที่บอสสั่ง....
"ว๊ายยยยย" บอสลุกขึ้นแล้วจับตัวฉันขึ้นมานั่งทำงานบนโต๊ะอีกครั้งเหมือนชั่วโมงก่อนหน้า
"บอสจะทำอะไร" บอกตามตรงฉันแอบตกใจอยู่ไม่น้อย ที่จู่ๆบอสก็จับตัวฉันขึ้นมานั่งที่โต๊ะทำงานอีกครั้ง
บอสขมวดคิ้วหนาชนกัน "ก็คุณอยากให้ผมตรวจไม่ใช่ ผมก็กำลังจะตรวจอยู่นี่ไง"
"ตรวจแฟ้มค่ะ ไม่ใช่วาย"
"อ้อหรอ ผมนึกว่าคุณอยากให้ผมตรวจภายในเหมือนกับพิม เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะ" เสียงทุ้มเอ่ยออกมาด้วยความสะใจ
"ตรวจงานค่ะบอส ไม่ใช่ตรวจภายใน หูไม่ดีหรอ ถึงฟังไม่ได้ศัพท์"
"ต่อล้อต่อเถียงดีหนิ ชักจะอยากจะลงโทษคนปากดีแถวนี้ซะแล้วสิ" น้ำเสียงที่เย็นยะเยือกเอ่ยออกมาเป็นคำพูดที่ดูน่ากลัวยิ่ง
"ลงโทษ" ฉันพูดทวนคำถามที่ออกจากปากบอสเมื่อครู่
บอสกลับไปนั่งลงที่เก้าอี้ตามเดิม ส่วนฉันก็ยังคงนั่งอยู่บนโต๊ะทำงานบอสไม่ลุกไปไหน บอสอยากจะลงโทษฉันเหมือนที่ทำกับพี่พิมใช่ไหมแบบว่า....
"อ้าขาออก" ฉันต้องตกใจกับคำว่าอ้าขาออก นั่นหมายถึงบอสต้องการมีเซ็กส์กับฉันในห้องทำงาน แค่เอ่ยปากขอให้ตรวจงานตอนนี้ ต้องทำกันขนาดนี้เลยหรอ
"ไม่ค่ะ" ฉับหุบขาเอาไว้แน่น วันนี้ฉันไม่น่าใส่กระโปรงสั้นเลย เพราะตอนนั่งกระโปรงมันถกขึ้นมา ทำให้บอสมองเห็นเรียวขาอ่อนได้ง่ายๆ
สายตาคมของบอสกำลังจดจ้องไปที่หน้าขาของฉัน ฝ่ามือบอสค่อยๆยกขึ้นแล้วเอามือมาลูบไล้ไปทั่วขาอ่อน
"อื้มมม ผิวเนียนขาว" บอสค่อยๆเขยิบเก้าอี้เข้ามาใกล้ๆ แล้วลุกขึ้นยืนมอมาที่งใบหน้าฉันโดยที่มือบอสยังคงลูบไล้ไปตามเรียวขา
"อุ้ย" ฉันร้องอุทานด้วยความตกใจ มือบอสนี่ซุกซนใช่เล่น เพราะบอสค่อยๆเลื่อนมือเข้ามาที่ใต้กระโปรงของฉัน
"ไม่เอาค่ะบอส" ฉันดึงมือบอสออกแล้วรีบก้าวขาลงจากโต๊ะทันที
"วายไม่ขอให้บอสตรวจแล้วก็ได้" ฉันบอกบอสแล้วยืนออกห่าง นี่บอสตาลายแล้วมองฉันเป็นยัยพี่พิมหรือเปล่าเนี่ย
"วันหลังอย่ามาสั่งผมตามใจชอบ ออกไป"
ฉันรีบก้าวขาออกจากห้องด้วยความเร็ว เพราะกลัวจะถูกบอสลงโทษแบบเมื่อกี้ ไม่น่าเลยยัยวาย เกือบเสียตัวให้บอสแล้วไหมหล่ะ
talk บอส
ผู้ช่วยเลขาคนนี้พูดจาน่ารำคาญ เลยจัดการสั่งสอนเธอเล็กน้อย ผมนึกว่าเธอจะแน่เหมือนฝีปากแต่ที่ไหนได้ ลึกๆก็คงกลัวอยู่เหมือนกัน เธอควรที่จะอยู่เฉยๆแล้วทำตามคำสั่ง ไม่ใช่มาออกคำสั่งผมแบบนี้
" ถ้าขืนรอบหน้ายังทำตัวน่ารำคาญอีก ฉันไม่ปล่อยเธอเหมือนวันนี้แน่ "
- ผู้เขียน
