เปลวไฟสวาทอันเร่าร้อนระหว่างหมาป่าหนุ่มกับเธน่าเริ่มปะทุขึ้นอีกครั้ง ต่างก็ส่งมอบความเสียวซ่านให้แก่กันและกันอย่างถึงที่สุด เสียงครวญคราง เสียงสูดปากด้วยความกระสันหรรษาดังระงมทั่วห้อง วูฟร์กระแทกกายโจนจ้วงทั้งรัวเร็ว ทั้งด่ำลึก สอยถี่ยิบไม่ได้หยุด จนกระทั่งเขาและเธน่าปลดปล่อยระเบิดลาวาแห่งรสสวาทออกมาพร้อมๆ กันในอีกครั้ง
หลังจากเพลิงสวาทในครั้งที่สองผ่านไป เธน่าก็แทบผล็อยหลับในทันที วูฟร์กดจุมพิตหนักๆ ลงไปบนหน้าผากมนด้วยกริยาอ่อนโยน ดึงร่างเล็กมาสวมกอดไว้แน่น กระซิบบอกทั้งๆ ที่ไม่แน่ใจว่าเธน่าได้ยินหรือเปล่า
“หลับซะ เธน่า เก็บแรงไว้ออกศึกรบกับข้าในรุ่งสางอีกครั้ง”
กระซิบบอกเธน่าไปแล้ว วูฟร์ก็คลี่ยิ้มด้วยความสุขสม บอกตัวเองว่านี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขามีความสุขจนสำลัก อิ่มเอิบใจกับการเริงสวาท ซึ่งเขารู้ว่าในครั้งแรกนั้นเขาเริงรักกับเธน่าเพราะพิษพันธุกรรมสวาทเป็นตัวสั่ง แต่ในครั้งที่สอ
