Sunflower 18
เช้าของวันไปทำงาน ฉันยังคงทำกิจวัตรประจำวันเหมือนเดิม วันนี้กินแซนด์วิชง่าย ๆ ไม่ลืมทำใส่กล่องถนอมอาหารไว้เพื่อเอาไปแขวนไว้ที่ห้องของคุณหมอ แต่ในจังหวะที่เปิดประตูออกไปก็พบว่าประตูห้องข้าง ๆ ก็ถูกเปิดออกเช่นเดียวกัน
“อรุณสวัสดิ์ครับ” คุณหมอดูสดชื่นมากกว่าเมื่อคืนและทักทายฉันด้วยรอยยิ้มอบอุ่น
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ ทำแซนด์วิชเผื่อค่ะ” บอกคุณหมอมือก็ยื่นถุงผ้าที่ใส่กล่องถนอมอาหารให้คนตัวสูง กล่องและกระเป๋าก่อนหน้านี้ที่เคยใส่ของกินให้คนตรงหน้า อีกฝ่ายล้างทำความสะอาดแล้วเอามาคืนให้ฉันแล้วนะบางวันฉันก็ทำของว่างให้เขาเหมือนเดิม
“ขอบคุณครับ ไม่อยากให้เหนื่อยทำเลย”
“ไม่เหนื่อยเลยค่ะ เราเองก็ทำให้ตัวเองอยู่แล้วไง” อธิบายให้คนตัวสูงได้ฟัง
“เดี๋ยวพี่ไปส่ง”
“ไปส่งเหรอคะ? ไม่ต้องรีบไปทำงานเหรอ?” ถึงกับต้องทวนถามด้วยความสงสัย เพราะไม่ติดว่าเขาจะอาสาแบบนี้
“วันนี้ไม่มีราวน์ครับ อีกอย่างตอน
