ตารางเรียนถูกส่งมาให้ดูหลังจากวันนั้นที่ไปมอบตัว คุณอาแอบเก็บความรู้สึกเอาไว้เพียงลำพัง ยิ่งเห็นหน้า ยิ่งเข้าใก้ล นิธิรู้ตัวดีว่าเค้าเจตนาไม่บริสุทธิ์กับหลานสาวแล้ว ริมฝีปากบางอ่อนนุ่มที่ใช้นิ้วสัมผัส มันมากพอให้เค้าอยากได้มากกว่านี้ เค้าอยากได้มากกว่านี้ นิธิหักห้ามใจตัวเองอย่างเร่งด่วน
"น้องแองเจิ้ลเปิดเทอมแล้ว น่าจะเนื้อหอมน่าดู จริงไหมคะ"
เลขาสาวชวนคุย เจ้านายหนุ่มเซนต์เอกสารหน้าตาเครียด เค้าไม่อยากคิดถึงเรื่องนี้เลย แม้รู้ว่ามันคงเป็นเรื่องจริง มือหนาพับแฟ้มงานปิดลง
"ไม่มีอะไรแล้ว ผมกลับละ" เค้าบอกกับเลขา แล้วรีบคว้าเสื้อสูท เดินออกจากห้องอย่างรวดเร็ว
แองเจิ้ลนั้งทานขนมอยู่กับกลุ่มเพื่อนที่ใต้ถุนตึก เธอได้รับความสนใจจากเพื่อนและรุ่นพี่หลายคน ที่พยายามเข้ามาจีบและทำความรู้จัก แองเจิ้ลได้แต่ยิ้มบางๆและตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพว่า
"เธอยังไม่พร้อมจะคบใคร และยังไม่คิดจะคบใคร เพราะผู้ปกครองหวงมาก" ทุกคนต่างเข้าใจดี
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น แองเจิ้ลมองดูชื่อคนที่โทรเข้ามาแล้วใจเต้นตุบตับ นี่เป็นครั้งแรกที่เค้าโทรมา เธอกดรับสายทันที
"แองเจิ้ลค่ะ" เสียงหวานส่งเสียงออกไป คนโทรมาตื่นเต้นไม่แพ้กัน เค้าถามออกไป
"ทำอะไรอยู่ไหนคะ" เสียงหล่อมาก หลานสาวหน้าแดงก่ำขึ้นมาทันที
"แองเจิ้ลอยู่มอกับเพื่อนค่ะ ทานขนมกันอยู่"
"อยู่ตรงไหนคะ อามารับ" หลานสาวลุกขึ้นจากม้านั่งทันที แล้วก็เห็นรถสปอร์ตจอดอยู่ใก้ลๆ คุณอาของเธอลงมาจากรถ แล้วเดินเข้ามาตรงใต้ถุนตึก เสียงคนรอบข้างพูดคุยกัน
"หล่อชิบ หล่อวัวตายควายล้ม แฟนใครวะเนี่ย"
เธอเดินตรงเข้ามาหาเค้าทันที
"อานิธขา" เสียงหวานเรียกเค้า นิธิปิดโทรศัพท์ลงแล้วมองคนตรงหน้า ก่อนจะยิ้มหวานส่งให้
"อามารับค่ะ กลับบ้านกัน" แองเจิ้งยกมือไห้ว ก่อนจะดึงแขนเค้ามาที่โต๊ะ
"ไปที่โต้ะหน่อยนะคะ แองเจิ้ลอยากอวด" เธอส่งยิ้มอ้อนมาอีกแล้ว
"นี่คุณอาเรา ชื่ออานิธ"
"อานิธคะ เพื่อนหนู" เธอบอกเค้า สาวๆมองคุณอาของเพื่อนตาปรอย
"คุณอาสวัสดีค่ะ" เสียงสาวๆทักทาย นิธิยิ้มแล้วรับไห้ว
"แองเจิ้ลไปก่อนนะ แล้วเจอกัน" เธอบอกลาเพื่อนๆแล้วเดินมาพร้อมเค้า นิธิยิ้มให้เพื่อนของหลานสาวอีกที เสียงคนข้างหลังกรี้ดกันออกมา
"วันหลังอานิธอย่ามาดีกว่า" หลานสาวพูดขึ้นมาทันที ขณะเดินมาถึงรถ นิธิเดินไปเปิดประตูให้เธอก่อน เค้าทำหน้างง
"ทำไมคะ ทำไมถึงไม่อยากให้มา" เธอก้าวขึ้นไปนั่งบนรถเค้า แล้วทำหน้างอน นิธิสตาร์ทรถ แล้วหันมามองเธอ
"เพื่อนแองเจิ้ล กรี้ดอานิธกันใหญ่เลย แองเจิ้ลไม่ชอบ" เธอตอบเค้าไป นิธิเอี้ยวตัวมา ดึงสายเบลท์มาคาดให้เธอ ระยะประชิดแบบนี้ใก้ลจนได้กลิ่นน้ำหอม ใก้ลจนเห็นแผงขนตา และแววตาของเธอ
"จะไปสนใจทำไมละคะ อาเป็นของแองเจิ้ลคนเดียวอยู่แล้ว "
เเล้วเค้าก็รู้สึกว่าเค้าใช้คำผิด "อาหมายถึง อาเป็นอาของแองเจิ้ลคนเดียวอยู่แล้วค่ะ" แองเจิ้ลยิ้มออกมา แล้วมองคนข้างๆ
"อานิธเป็นของหนูใช่ไหมคะ" เธอถามย้ำออกไป นิธิพยักหน้าเบาๆ แล้วหันหน้าหนีด้วยความอาย แองเจิ้ลมองดูคนข้างๆแล้วยิ้มออกมา เสื้อเชิ้ตพอดีตัว กลิ่นน้ำหอมของเค้า แก้มและปาก กับจมูกและคิ้ว ทำไมถึงเหมาะขนาดนี้ เธออยากหอมเค้าจังเลย
"วันนี้มารับ มีอะไรพิเศษไหมคะ" หลานสาวถามออกไป "เปล่า อยากมาหา" คนพูดกับคนฟังคิดไปในทางเดียวกัน อยากมาหา "กลับดึกไหมคะ อยู่เป็นเพื่อนที่ห้องได้ไหม" เธอถามเสียงอ้อน
"ได้ค่ะ อาจะอยู่เป็นเพื่อน ดูหนังกันก็ได้ หรือจะดูซีรีย์ก็ได้นะ อาตามใจ" นิธิบอกออกไปอย่างใจดี
"อานิธน่ารักจังเลยค่ะ" หลานสาวชมคุณอา
น่ารักก็รักสิคะ นิธิคิดในใจแต่ไม่กล้าพูดไป "ค่ำนี้กินอะไรดีคะ" คือคำถามของเค้า
"ตามใจเลยค่ะ แล้วแต่คุณอา" หลานสาวตอบ นิธินึกถึงสิ่งที่อยากกินแแล้วกลืนน้ำลาย อาอยากกินแองเจิ้ลนั่นแหละ ชายหนุ่มยิ้มเพียงคนเดียวขณะขับรถกลับคอนโด
แองเจิ้ลวางแผนอยู่ในใจ คืนนี้แก้มอานิธต้องเป็นของหนู