6
814 คำ
สองวันแล้วที่คุณอาไม่มา แองเจิ้ลอ่านรายละเอียดใบมอบตัวจนจะจำขึ้นใจแล้ว เธอจัดห้องใหม่ เตรียมเอกสาร หาอะไรทำฆ่าเวลาไปเรื่อยๆ กว่าจะผ่านไปแต่ละวัน แต่ละคืน ยากลำบากเหลือเกิน ตั้งแต่วันนั้น เค้าไม่ได้โทรมาหาเธอเลย มีแต่ส่งไลน์มาบอก ว่าให้คนรถนำอาหารมาส่งให้เท่านั้น อย่างน้อยเค้าก็ยังเป็นห่วงเธอบ้าง เด็กสาวแอบยิ้มอยู่เพียงลำพัง เมื่อเข้าไปดูรูปของเค้าในห้องนอนใหญ่อีกห้อง รูปถ่ายครึ่งตัวขนาดใหญ่ติดเต็มผนังห้อง
"หล่อมากไปแล้ว" เธอไม่เคยรู้เลยว่า ผู้ชายวัยสามสิบสองปี จะหล่อขนาดนี้ งื้อ
เลขาหน้าห้องรู้สึกว่าเจ้านายจะใจลอยมากช่วงสองสามวันมานี้ หลังจากไปรับหลานกลับมา ก็รีบมาทำงานทั้งที่ตอนแรกบอกว่าจะไม่เข้ามาแล้ว
"มาทำงานดีกว่า"
เลขาเตรียมจะถาม แต่เจ้านาย กลับตอบออกมาก่อน แล้วก็อยู่ในห้องทำงานจนมืดถึงได้กลับบ้าน วันต่อมา เธอสังเกตว่าเจ้านายไม่มีสมาธิ ใจลอย และเเอบยิ้มคนเดียวในบางที คนเธออดแซวไม่ได้
"ปิ๊งใครหรอคะ ใจลอยแล้วอมยิ้มแบบนี้" ชายหนุ่มส่ายหน้า "เปล่าๆไม่ปิ๊งใครทั้งนั้นแหละ"
เค้าเปิดอ่านไลน์ของเธอทั้งวัน หลานสาวรายงานตัวแต่เช้าว่าวันนี้เธอทำอะไร ตั้งแต่เช้า แถมยังชวนเค้ากินข้าวเที่ยง ข้าวเย็นอีกด้วย นิธิถอนหายใจออกมา น่ารักน่าฟัดขนาดนี้ อยู่ ใก้ลบ่อยๆตายแน่เลย ลูกสาวเค้ายังไม่ยี่สิบเลย สงสัยต้องรอไปก่อน เค้าสั่งเลขาสาวใหญ่ให้ไปหาเธอทันที
ร่างบอบบางเดินลงมาที่ชั้นล่าง คุณอาส่งไลน์มาบอกว่า จะให้เลขาพาไปนั่งรถไฟฟ้าดูสถานที่ต่างๆ เธอขอบคุณเค้าเป็นการใหญ่ แถมท้ายด้วยข้อความเสียงขอบคุณ นิธิสั่งให้เลขาพาเธอนั่งรถไฟฟ้าเริ่มจากคอนโด ไปมหาวิทยาลัย ห้างสรพพสินค้า และให้บอกสถานที่สำคัญด้วย ใจจริงเค้าอยากจะพาเธอไปเอง แต่กลัวใจตัวเองมากกว่า เลยต้องห่างกับเธอบ้าง
ข้อความเสียงที่ส่งมาทำให้เค้ายิ้มออกมาอย่างมีความสุข
"ขอบคุณนะคะ คุณอาที่ยังไม่ลืมหนู" นิธิสัมผัสได้ถึงความงอนเล็กๆของเธอ แต่ความอ้อนมีมากกว่า เค้าอยากเห็นหน้าเธอใจจะขาด แล้วเค้าก็ได้เห็น รูปถ่ายของเธอขณะที่รอขึ้นรถไฟฟ้า เค้าใจเต้นระรัวเหมือนหนุ่มน้อยที่เพิ่งหัดจีบสาว น่ารักที่สุด คุณอาชื่นชมหลานสาวของตัวเองออกมา รับรองว่าเปิดเทอม คงมีหนุ่มๆรุ่นเดียวกัน หรือ รุ่นพี่เดินตามแน่ๆ คิดอย่างนี้ คุณอาก็หงุดหงิดขึ้นมาทันที แล้วถ้าเธอชอบรุ่นเดียวกันละ เค้าจะทำยังไง สถานะอาหลาน ผู้ปกครองมันค้ำคออยู่ นิธิหลับตาลงนึกถึงภาพหน้าของเธอ
"ไม่ เค้าจะไม่ยอมให้ใครมาเข้าใก้ลหลานเค้าเป็นอันขาด " คุณอาเตรียมหวงหลานสาวตั้งแต่ยังไม่เปิดเทอม นิธิพยายามจะต้องรักษาระยะห่างของเธอกับเค้า แต่จะต้องคอยดูแลเธออย่างที่ใครก็ไม่สามารถเข้าใก้ลเธอได้ เค้าจะทำยังไง ไม่ใช่งานง่ายเสียแล้ว นักธุรกิจหนุ่มหยุดคิดเรื่องหลานสาวตัวเองไม่ได้เลย
แองเจิ้ลตื่นตาตื่นใจกับภาพที่เห็น คุณพี่เลขาสอนเธอซื้อบัตรขึ้นรถไฟฟ้า แล้วบอกสถานที่สำคัญของแต่ละสถานี ว่าสถานีนี้มีอะไรบ้าง ก่อนจะพาไปมหาวิทยาลัย ใช้ประตูทางออกด้านไหน แล้วเดินต่อไปยังไง เพื่อให้ถึงทหาวิทยาลัยโดยเร็ว เด็กสาวจากต่างจังหวัดมองรอบๆตัวแล้วยิ้มออกมา อย่างร่าเริง เลขาสาวใหญ่ยิ้มออกมา ท่าทางเจ้านายจะแพ้ความใสแน่ๆเลยใจลอยอยู่แบบนี้
"น้องแองเจิ้ล สนิทกับเจ้านายพี่ไหมคะ" พี่เลขาชวนคุย
"ไม่สนิทนะคะ คุณอาจะสนิทกับคุณพ่อมากกว่า" แองเจิ้ลตอบขณะที่เดินชมมหาวิทยาลัย พี่เลขาอดเอ็นดูเด็กสาวไม่ได้ น่าตาน่ารัก ผิวขาวละเอียดไปหมด แถมพูดจาก็น่ารักน่าเอ็นดูเหลือเกิน
"อายุเท่าไหร่แล้วคะเนี่ย " เธอถามออกมาอย่างอยากรู้ "18ค่ะ แองเจิ้ลเป็นสาวแล้วนะคะ" สาวแล้วแต่ยังไม่พ้นคุกอยู่ดี งานนี้คุณนิธิเจองานยากแล้วสิ
"เจ้านายพี่เค้าเนื้อหอมมากนะคะ สาวๆติดกันเกรียว" เสียงเลขาเผาเจ้านาย "แต่ดูท่าว่าจะยังไม่จริงจังกับใคร สงสัยอาจจะยังไม่เจอที่ถูกใจแน่" แองเจิ้ลตั้งใจฟังแล้วคิดในใจ อย่าเพิ่งไปถูกใจใครนะคะคุณอาขา
- ผู้เขียน
