เธอคือความรัก

ป๋าของน้ำชา

ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ ผิวขาวจัด เดินออกมาที่ลานจอดรถ ของร้านอาหารชื่อดัง ก่อนจะมองคนที่กำลังเปิดประตูรถออกมา

"หิวไหม กินอะไรหรือยังหมวย "

น้ำชากัดฟันตัวเอง แล้วตะโกนเสียงดัง

"เฮีย บอกให้เรียกน้ำชา หมวยเอาไว้เรียกที่บ้าน " เฮียหัวเราะขำ แล้วรับน้องสาวคนเล็กลงมาจากรถ

"เหนื่อยป่าววันนี้ หิวไหม " เฮียใหญ่ถามออกมา

"เหนื่อย หิว ร้อนด้วยแหละ ขอกระเพาะปลาสักหม้อได้ไหมคะป๋าขา "

น้องสาวเดินเกาะแขนพี่ชายเข้ามาในร้านอาหาร แล้วก็เลาะไปทางด้านหลังเพื่อเข้าบ้าน

เฮียใหญ่สั่งการออกไปที่ครัว " กระเพาะปลาถ้วยนึง ก๋วยเตี๋ยวหลอดเข่งนึง กับ น้ำเก็กฮวย เอาไปให้คุณน้ำชาด้วย "

ลูกน้องรับคำสั่งแข็งขัน เฮียใหญ่มองตามน้องสาวคนเดียวทีี่เดินเข้าไปแล้ว สายตาเอ็นดูน้องสาวคนเล็กของบ้าน แก้วตาดวงใจของเฮียทั้งสอง

"หมวยจะไปถ่ายแบบ ม๊า กับ ป๊า อนุญาตนะคะ "

เสียงน้องสาวคร่ำครวญออกมา น้ำชาในวัยเกือบ20ปี เรียนมหาวิทยาลัยยังไม่จบด้วยซ้ำ แต่ก็มีคนเข้ามาชวน

"ไม่ได้ มันอันตราย " ป๊า ทำเสียงดุ แล้ว ม๊า ก็ยังเออออตามไปด้วย

หมวยของทุกคนในบ้าน นั่งน้ำตาตก มองทางเฮียทั้ง2อย่างเว้าวอน "เฮียใหญ่ ไม่สงสารหมวยหรอ " เสียงพี่ชายคนรอง ถามออกมา

พี่ชายคนรอง เพิ่งจะจบจากการเรียนโรงเรียนนายร้อยตำรวจ ติดดาวมาหมาด สะกิดพี่ชายคนโต

"เอาน่าป๊า ถ้าหมวยอยากไป เดี๋ยวผมไปด้วย " เฮียรองไกล่เกลี่ยเพราะสงสารน้องสาว

"ให้หมวยมันไปเถอะป๊า สองไปด้วยทั้งคน ไม่มีอะไรหรอก "

หมวยของคนในบ้านแอบยิ้มออกมา การเจรจาครั้งนี้จะได้ผลยังไงไม่สำคัญอีกแล้ว เพราะหมวยมีเฮียทั้งสองคน เข้าข้างอยู่แล้ว

"พาน้องไปดีๆแล้วกัน อย่าให้เสียการเรียนด้วยนะ "

ป๊าตัดบทแล้วลุกขึ้น หมวยของบ้านลุกขึ้นมากอดพี่ชายคนละที "ถ้าหมวยไม่มีเฮีย หมวยจะทำยังไง "

นายตำรวจหนุ่มมองหมวยของตัวเองแล้วยิ้มออกมา "จะไม่มีได้ไงเล่า หมวยจะมี2เฮีย อยู่ข้างหมวยเสมอนั่นแหละ "

เฮียใหญ่ส่ายหน้า "อย่ามาดราม่า แยกย้ายได้แล้ว "

หมวยเดินไปหาเฮียใหญ่ แล้วกระซิบเสียงเบา "เฮียจ๋า หมวยขอตังค์ซื้อรองเท้าใหม่ได้มั้ย