เธอคือความรัก

หวงอย่างกับไข่ในหิน

นายตำรวจหนุ่มจอดรถเอสยูวีคันใหญ่ตรงหน้าบ้านที่กำลังถ่ายทำละคร ตรงข้างทางมีรถจอดเรียงรายนับสิบคัน วันนี้มีฉากกลางคืน น้องสาวบอกแค่ว่าจะกลับดึก เฮียใหญ่เลยจัดการให้คนรถที่บ้านขับรถมาส่ง และย้ำกับตัวเค้าว่า ออกเวรแล้ว ให้เลยมารับหมวยกลับบ้านด้วย

เป็นปกติเสมอที่คนที่บ้านจะผลัดกันมารับหมวยเล็กของบ้าน ไม่ว่าจะดึกแค่ไหน น้อยครั้งมากที่หมวยเล็กจะกลับบ้านเอง

"คุณสอง สวัสดีค่ะ " เสียงทีมงานที่คุ้นเคยกันเอ่ยทักทาย นายตำรวจหนุ่มที่สวมชุดครึ่งท่อน ด้านบนมีแจ็กเก็ตสีดำคลุมทับ กำลังเดินเข้ามามองตรงทางเข้า เพราะน้องสาวตัวดี ไลน์มาบอกว่าให้เข้ามาช่วยถือของด้วย

"มารับน้องชาใช่ไหมคะ " เสียงทักทายดังขึ้น

"ครับ " นายตำรวจหนุ่มตอบพร้อมรอยยิ้ม แล้วเดินตามคนที่มาทักเข้าไปด้านใน แสงไฟในบ้านสว่างไสว คนทำงานเกินกันเต็มบ้าน ช่างไฟ ช่างหน้า ช่างผม และนักแสดงร่วมหลายคนกำลังเตรียมตัวกลับบ้านกันแล้ว

น้ำชาเก็บสัมภาระของตัวเอง แล้วมองรอบๆตัว ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

"อยู่ไหนแล้วคะ ชาถือของไม่ไหวนะคะ " เสียงบ่นออกไป ทำให้คนที่กำลังตั้งใจฟังชำเลืองมอง ถุงผ้า ตะกร้า และกระเป๋าใบใหญ่ที่เจ้าตัวหอบหิ้วมา

ตรัยคุณแอบอมยิ้มกับท่าทางบ้าหอบฟางที่เจ้าตัวให้คำนิยามตัวเองกับคนอื่น

"ชาดูแลตัวเองได้ค่ะ แล้วก็พร้อมทำงานเสมอ " เธอบอกกับทีมงาน และ สวัสดิการแบบนี้ และเธอก็ทำได้จริง ไม่มีการชี้นิ้วสั่ง ไม่มีการขอร้องเป็นพิเศษ เธอจัดการของเธอมาเอง

"น้องชา มีหนุ่มหล่อ มารอแล้วค่ะ " เสียงทีมงานอีกคนเอ่ยขึ้น ตรัยคุณหันไปที่ประตู ก็พบนายตำรวร่างสูงใหญ่ ส่งรอยยิ้มมาให้คนตรงหน้าเค้า แล้วบอกของคุณ คนที่พามา

"ย้ายบ้านหรือไง " ไม่พูดเปล่า นายตำรวจกลับโยกหัวดาราสาวเล่นอย่างคุ้นเคย ก่อนจะรวบของที่วางเอาไว้ตรงหน้าเข้าไปถือไว้

"ไป กลับบ้านได้แล้ว เหนื่อยมาทั้งวัน " ถ้อยคำบ่นแต่มีแววเอ็นดู ทำให้ฝ่ายหญิงยิ้มหวาน แล้วกอดแขนอีกข้างเอาไว้

"ไปค่า กลับบ้านกัน เบื่อคนแก่ขี้บ่น " เสียงทั้งคู่คุยกันกระหนุงกระหนิงออกไป ทำให้ตรัยคุณที่นั่งแอบมุมอยู่ ถอนหายใจออกมา