@คอนโดมิวนิค
"ขอบคุณที่มาส่งนะคะ" ฉันบอกพี่มาร์คัสออกไปด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินลงรถไป แต่ฉันก็ต้องทำหน้างุนงงในวินาทีต่อมาเมื่ออยู่ๆพี่มาร์คัสก็เดินตามลงมา
"เอ่อ..พี่มาร์คัสจะไปไหนคะ?" ฉันถามออกไปด้วยใบหน้าสงสัยแต่เขากับไม่ตอบแต่กลับเดินผ่านหน้าของฉันเดินเข้าไปในคอนโด ทำให้ฉันได้แต่วิ่งตามเขาเข้าไปอย่างจำยอม
"พี่มาร์คัสจะไปห้องมิวเหรอคะ?" ฉันถามออกไปอีกครั้งเมื่อเราสองคนยืนอยู่ในลิฟต์
"ฉันไปไม่ได้?" พี่มาร์คัสถามฉันด้วยใบหน้านิ่งเรียบ
"...ยิ้มก่อนสิคะเดี๋ยวให้ไปเลย" ฉันพูดออกไปอย่างติดตลกเพราะถึงฉันบอกว่าไม่ให้ไปยังไงเขาก็ไม่กลับไปหรอก คนอย่างที่มาร์คัสหน้ามึนจะตาย ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ
"..." เขาก็มองหน้าฉันด้วยสายตานิ่งเรียบ จนมันทำให้ฉันหุบยิ้มลงทันทีคนอะไรยิ้มไม่เป็นทำหน้านิ่งขี้เก๊กตลอดเวลา-__-
ติ๊ง~ เสียงลิฟต์เปิดออกก่อนที่พี่มาร์คัสจะเดินออกไป ทำให้ฉันได้แต่เดินตามออกไปติดๆ
"
