วันต่อมา
ฟรึ่บ! ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาในเช้าของอีกวันก่อนจะรีบหันไปมองนาฬิกาที่วางอยู่ข้างๆเตียงแล้วถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกก็เพราะฉันมีนัดแต่งตัวที่มหาลัยตอนตีสี่ยังไงล่ะ ก็คิดว่าจะตื่นไม่ทันซะแล้ว นาฬิกาปลุกก็ลืมตั้งไว้
หมับ! ฟรุ้บ!
"อ๊ะ..." ฉันอุทานออกมาด้วยความตกใจเล็กน้อยเมื่ออยู่พี่มาร์คัสก็เข้ามาจับที่แขนของฉันไว้ พร้อมกดลงบนเตียงนอนอย่างแรง
ก็เมื่อคืนเขาไม่กลับไปยังไงล่ะ ฉันไม่อยากจะเถียงหรืออะไรเขาเลยยอมๆไปเพราะฉันไม่ค่อยสบาย ก็เลยเผลอหลับไปตั้งแต่สองทุ่ม
"จะไปไหน?" เขาถามขึ้นพร้อมมองหน้าฉัน แต่ใบหน้าของเขามันอยู่ในช่วงอันตรายมากเลยนะ มันอยู่ใกล้ใบหน้าของฉันมากจนฉันจะควบคุมจัวหวะการเต้นของหัวใจไม่ได้แล้วนะ -///-
"วะ..วันนี้มิวมีแข่งหลีดค่ะ" ฉันตอบออกไปด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักเล็กน้อยก่อนจะมองหน้าเขาไปด้วย
"หายแล้ว?"
"มะ..มั้งคะ" แล้วทำไมฉันถึงต้องพูดติดๆขัดๆแบบนี้ด้วยนะ
"
