วันหยุดหลังจากค่ำคืนที่หวานชื่นแบบนี้ ไม่มีอะไรดีไปกว่าการนอนกอดกันอยู่บนเตียงกว้างอีกแล้ว “หยุดเลย พี่พรูฟชอบโกหก” เมษาดันใบหน้าหล่อที่กำลังไล่หอมแก้มเธอไม่หยุด ตั้งแต่ตื่นจนตอนนี้เขาก็แทบไม่ปล่อยเธอออกจากอ้อมกอด แล้วนอนๆ ก็หอม นอนๆ ก็จูบ “พี่ไปโกหกอะไรน้องเม” ยิ้มเจ้าเล่ห์ถามเหมือนไม่รู้ไม่เข้าใจ “เมื่อคืนสัญญาว่าจะหยุดหลังรอบที่สาม” หลังจากเขาพาเธอเข้าห้องนอน เธอขอเขาเป็นรอบสุดท้ายเพราะไม่ไหว เขาสัญญา แต่สุดท้ายก็ไม่ใช่ “ก็หยุดให้แล้วไงคะ หยุดตั้งหนึ่งชั่วโมงแหนะ” เขาผิดสัญญาตรงไหน หยุดให้เธอพัก หยุดให้เธอหายเหนื่อย แล้วก็ทำต่อ “พี่พรูฟรู้ว่าเมหมายถึงหยุดแบบไหน” หยุดที่หมายถึงพอแล้ว คืนนี้พอแค่นี้ “แล้วจะให้พี่ทำยังไง แฟนพี่น่ารักน่ากินไปทั้งตัวแบบนี้ ใครจะทนไหว” ดีแค่ไหนที่เขาไม่เอามาราทอนจนถึงเช้าทั้งที่ไหวและอยากทำ ติดที่เธอแทบสลบคาแท่ง ความสงสารเลยทำให้เขายอมปล่อยให้เธอนอน “