ความห่วงเพื่อน
>>>>>@@@@@@@@<<<<<
“หน้าเหวี่ยงไปไหนเนี๊ยะ” อ้นเดินตามสุดเขตออกมาข้างบ้าน
“อะไรนะครับคุณอ้น”
“ก็เจ้านายสุดเขตแหละคนอะไรทำหน้ายักษ์ตลอดเวลาเลย” อ้นบ่นกับสุดเขตพร้อมทำหน้าเซ็ง
“หึหึ พูดเยอะแล้วนะครับ ตั้งแต่ผมอยู่กับพ่อเลี้ยงมา วันนี้คุยเยอะที่สุดและก็ยิ้มบ่อยมากเลยครับ” สุดเขตบอกไปตามที่เขาเองสัมผัสได้
“ยิ้มเหรอ??? ตอนไหนอ่ะ” คนหน้ายักษ์ยิ้มได้ด้วยเหรอ
“ก็ยิ้มกับคุณอ้นไงครับ” สุดเขตบอกออกไปตามที่เห็น
’ สงสัยสุดเขตคงตาฝาดไปแน่ ๆ สาบานได้เลยไม่เคยยิ้มให้เรา’
“เจ้านายสุดเขตใจดีไหมน่ะ” เมื่อสบโอกาสอ้นก็ไม่รอช้าที่จะถามถึงเจ้านายคนใหม่ของตัวเอง
“ใจดีนะครับ ดูหน้าดุ ๆ แต่ใจดีมีเหตุผลทุกคนที่นี่รักพ่อเลี้ยงกันทั้งนั้น” เท่าที่อยู่กับพ่อเลี้ยงมาตั้งแต่จำความได้สุดเขตมั่นใจแบบนั้น
“ได้ใต้โต๊ะมาเท่าไหร่ อวยเก่งเกินไปนะ” อ้นแอบแซวสุดเขต
“ฮ่า ฮ่า
