อีกด้านหนึ่ง...
“กระเป๋าหนักขนาดนี้ให้พี่ช่วยถือดีกว่า”
ทัดดาวรู้สึกตกใจเล็กน้อย เมื่อจู่ๆ กระเป๋าหลุยส์วิตต็องใบโตของเธอก็ถูกใครบางคนแย่งไปถือแบบหน้าตาเฉย “พี่ชาคริต”
“รีบไปกันเถอะ จะได้จองเตียงนอนดีๆ ” เขาเตือน
หนุ่มรุ่นพี่กับสาวรุ่นน้องเดินคลอเคลียกันไปยังตึกนอนก่อนนักศึกษาคนอื่นๆ ที่ยังคงชุลมุนอยู่กับการค้นหากระเป๋าของตัวเอง
“ตอนแรกพี่นึกว่าน้องดาวจะไม่มาซะแล้ว”
“สาขาทัศนศิลป์ของเราคนน้อย ถ้าดาวไม่มาพี่คริตก็เหงาแย่สิ”
หญิงสาวช้อนตาขึ้นมองนิสิตหนุ่มรุ่นพี่ รู้สึกเขินอายนิดๆ ที่ถูกอีกฝ่ายจ้องเอาๆ เหมือนเด็กน้อยผู้หิวโหยมองขนมหวานในตู้กระจก
“แล้วไม่กลัวแฟนน้องดาวจะเหงาบ้างหรือไง”
“ท็อปเขามีสาวๆ ล้อมหน้าล้อมหลังเยอะแยะ คงไม่เหงาหรอกค่ะ” เธอทำเสียงขึ้นจมูกเมื่อกล่าวถึงแฟนหนุ่มที่เป็นลูกชายเศรษฐีใหญ่ประจำจังหวัด
“มีแฟนรูปหล่อพ่อรวยก็ต้องทำใจ”
“พี่คริตพูดเหมือนดาวเป็นพวกเห็นแก่เงิน”
“พี่ไม่ได้หมายความว่าน้องดาวเป็นคนอย่างนั้น”
“แล้วพี่คริตคิดว่าดาวเป็นคนยังไงคะ”
“เป็นคนสวย” ชายหนุ่มหยอดคำหวาน
ทัดดาวหน้าแดงก่ำ แม้จะได้ยินคนกล่าวชมอยู่ทุกวัน แต่ที่เธอดีใจจนแทบตัวลอยเพราะคนพูดคือชาคริต พี่รหัสรูปหล่อหุ่นนายแบบที่ทำให้เธออยากขอลาออกจากการเป็นแฟนกับท็อปซึ่งคบหากันมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมต้น
ทั้งคู่หยุดยืนอยู่หน้าอาคากานองชั้นซึ่งแบ่งสัดส่วนให้นักศึกษาหญิงนอนชั้นบนและนักศึกษาชายนอนชั้นล่าง
“ถึงที่พักแล้ว ดาวขอกระเป๋าคืนนะคะ”
ชาคริตส่งกระเป๋าให้เธอ เขายืนทำตาละห้อยมองตามทัดดาวเดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสองคอยกระทั่งมองไม่เห็นหลังเธอแล้วจึงเดินไปยังห้องพักของส่วนของนักศึกษาชาย
ถ้าหากเขาจะลงสนามจีบทัดดาว... โอกาสคว้าชัยยังมีอยู่ใช่ไหม?
+++++
“หายหัวไปไหนมาวะไอ้โจ๊ก”
ชาคริตสำรวจดูสภาพเหมือนลูกหมาตกน้ำเน่าของเพื่อนซี้ก็ทำท่าส่ายหน้า “มึงไปทำอะไรมา เหงื่อแตกซ่กแบบนี้”
“อย่าว่าแต่เหงื่อ อย่างอื่นก็แตกซ่กเต็มเป้ากูเลย”
โจ๊กเดินโซซัดโซเซมาล้มตัวนอนลงบนเตียงที่เพื่อนนอนเอกเขนกอยู่ก่อนแล้ว แต่ถูกชาคริตเอาเท้าเขี่ยจนหมุนกลิ้งไปอยู่ปลายเตียง
“ที่ซุกหัวของมึงอยู่นู่น กูจองไว้ให้” เขาทำปากยื่นไปทางเตียงข้างๆ แต่โจ๊กยังทำมึนไม่ยอมขยับก้นไปไหน
“ถีบหัวส่งกูดีนัก เดี๋ยวก็ไม่แบ่งของดีให้ดูซะนี่”
“ของดีอะไรวะ” คิ้วของชาคริตขมวดเข้าหากันเป็นปม
โจ๊กทำท่ามองซ้ายมองขวา โชคดีที่ตอนนั้นไม่มีนักศึกษาชายคนอื่นแล้วเพราะทุกคนต่างแยกย้ายไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เขาจึงหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกงยีนส์ตัวเก่งและไม่ลืมที่จะกดหรี่เสียงลำโพงก่อนฉายหนังสดที่กดบันทึกไว้ให้เพื่อนซี้สันทนา
ชาคริตถึงกับนัยน์ตาลุกวาว ชายหนุ่มทำท่าเอามือกุมหัวใจและห่อปากครางอย่างโอเว่อร์
“ภาพสวย เสียงคมชัด เห็นแล้วกูอยากมีส่วนร่วมฉิบหาย”
โจ๊กทำเสียง เหอะ “เป็นไงล่ะมึง เจ้าแม่กิจกรรมของคณะ วันนี้สวมหัวโขนใหม่กลายเป็นเจ้าแม่กิจกามไปซะแล้ว”
“เห็นเงียบๆ นางฟาดเรียบไม่เว้นแม้แต่โชเฟอร์” ชาคริตช่วยกล่าวยกย่องสรรเสิญ
“ไม่เรียบอ่ะ เป้าหมายสาวๆ อย่างมึงยังไม่โดนแดก สงสัยนางจะชอบคนมีอายุ เพราะกูไม่เคยเห็นกานมองนิสิตในมหาลัยสักคน”
ชาคริตรีบพุ่งตัวไปเอามือปิดปากเพื่อนตัวแสบที่เอ่ยชื่อหญิงสาวในคลิปเสียวออกมาปาวๆ
“มึงห้ามเอาให้ใครดูนะไอ้โจ๊ก! อีกไม่กี่เดือนเขาก็จะเรียนจบแล้ว”
โจ๊กปัดมือที่ปิดปากออก ทำสีหน้ารังเกียจเหมือนถูกเอาเกลือป้ายลิ้น “เออ รู้น่า กูจะเก็บเอาไว้ประกอบการปั่น(x)ตอนหนักหัว แหม...ตั้งแต่มีน้องรหัสน่าหม่ำ ทุกวันนี้ทำตัวเป็นพ่อพระเชียวนะมึง”
“กูน่ะ ทำตัวดีตั้งแต่เป็นสเปิร์มแล้ว”
ชาคริตหัวเราะร่วน พอนึกถึงหน้าสวยๆ ของทัดดาวหัวใจก็ชุ่มฉ่ำและรู้สึกอารมณ์ดีขึ้นอย่างกระทันหัน
“เมื่อกี้ มึงบอกกูว่ามึงอยากมีส่วนร่วม” โจ๊กพยายามชงให้เพื่อนไขว้เคว
“ส่วนร่วมอะไรของมึง” ตอนแรกชาคริตยังทำท่างง ก่อนนึกถึงคลิปเสียวขึ้นมาได้
“จะดีเหรอวะ”
“ถ้ากูไม่ได้ดูหนังภาคสองมีหวังกูอกแตกตาย” สีหน้าแววตาของโจ๊กมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยว
“แล้วเขาจะไปถ่ายทำหนังภาคต่อกันที่ไหน” ชาคริตทำท่าครุ่นคิด
“กูว่าเจ้าแม่กิจกรรมไม่น่าใช้โลเคชั่นเดิม เพราะบนรถทัวร์พี่อำพลมันมืดตี๊ดตื๋อถ้าขืนเปิดไฟในรถก็จะดูสะดุดตาเกินไป”
คำว่า ‘เจ้าแม่กิจกรรม’ ทำให้สองหนุ่มนึกอะไรขึ้นมาได้ ทั้งคู่มองสบตากันแล้วอุทานว่า
“ห้องเก็บอุปกรณ์!”