สองคนส่ายหน้าหวือพร้อมกัน ต่างสนใจอาหารในจานตรงหน้ามากกว่าเพื่อนสาวเสียอีก “ดีมากที่พวกแกมาวันนี้… ตกลงฉันเอาเชตนี้แหละ ในเมนูไกด์เราก็แจ้งอยู่แล้วว่ารสชาติประมาณไหน ฉันว่าถ้าเราขายความเป็นไทยแท้ให้ทุกคนได้รู้จัก แล้วอาหารจานนี้มีประโยชน์อย่างไรบ้าง มันน่าจะดีกว่าเราปรุงแบบที่เราทำไม่ถึงรส มันก็คงให้ความรู้สึกเหมือนไปทานอาหารไทยในร้านที่เมืองนอกนั่นแหละ” คนที่ยืนมองลอดผ่านช่องประตูเดินออกไปเงียบๆ หลายวันที่เขาหอบงานไปทำรอเธอกลับและเดินตามไปส่งจนเธอขึ้นรถ วันนี้เพื่อนของเธอมาหาคงไม่จำเป็นต้องอยู่รอเหมือนทุกวัน เขาเองก็รู้สึกผิดไม่น้อยที่เป็นต้นเหตุให้เธอลำบาก ถึงแม้จะแปลกใจไม่น้อยที่เขาได้เจอป่านฝันที่นี่ เป็นข้อมูลใหม่ ป่านฝันเป็นเพื่อนรักของคุณเชฟจอมโก๊ะได้อย่างไรกัน โลกมันกลมได้อย่างไม่น่าเชื่อ วันแรกของการเปิดเมนูพิเศษประจำเดือนธันวาคมวันแรก… อาหารที่ออกจากห้องครัวของสกายมูน เป็นไป