ผู้ว่าฯ พาทินยืนไขว้หลังมองบรรยากาศรอบหน้าต่างระงับอารมณ์โกรธ ลูกสาวที่เขาพร่ำสอนให้รักนวลสงวนตัวและรักศักดิ์ศรีของตัวเอง แต่กลับทำเรื่องงามหน้าไม่รักษาเกียรติของตัวเอง หัวอกคนเป็นพ่อแหลกสลาย เมื่อเห็นภาพลูกสาวกอดก่ายผู้ชายบนเตียง
“คุณพ่อคะ” หญิงสาวเรียกบิดาเสียงเบา
“สวัสดีครับ” ชายหนุ่มยกมือทำความเคารพผู้สูงวัยอย่างเป็นทางการ
ผู้ว่าฯ พาทินไม่ได้ตอบกลับลูกสาว เดินกลับมาย่อตัวลงนั่ง ไม่ลืมหยิบปืนพกมาวางบนโต๊ะมองหน้าสองหนุ่มสาว
“หวังว่าไม่ต้องใช้มัน” ผู้ว่าฯ บอกเสียงทรงอำนาจ จ้องหน้าว่าที่ลูกเขยนิ่ง สีหน้าบ่งบอกอารมณ์ว่าข้างในเดือดแค่ไหน ชายหนุ่มตัวเย็นวาบกลืนน้ำลายเหนียวฝืดลงคออย่างยากเย็น ทันทีที่เขาเห็นเงามัจจุราชดำมะเมื่อมวางอยู่ตรงหน้า
เพลินวานย่อตัวลงนั่งตัวลีบบนโซฟาอีกตัว เงยหน้ามองหน้าบิดาที่นิ่งขึงอย่างกล้าๆ กลัวๆ เธอไม่เคยเห็นบิดาโกรธมากขนาดนี้สักครั้ง แม้แต่ตอนที่เธอดึงดันจะเ
