ไม่นานร่างบางในชุดนอนน่ารักก็เดินออกมาจากห้องน้ำขนาดเล็กพร้อมกับเดินตรงไปยังคนตัวสูงที่นอนหลับตาอยู่บนเตียงนอนของตัวเอง
“หลับแล้วเหรอ ไม่อาบน้ำเหรอ” เสียงหวานพึมพำขึ้นด้วยสีหน้าไม่รู้จะทำยังไงกับเหตุการณ์ตรงหน้า เธอควรจะปลุกอีกคนไหมหรือว่าควรที่จะปล่อยให้เขานอนต่อไปแบบนี้...
“เฮ้อ ถ้าปลุกแล้วจะดุเราไหมล่ะเนี่ย” เรียวปากเล็กเอ่ยก่อนจะตัดสินใจเลือกที่จะไม่ปลุกแทนไทที่นอนอยู่ เท้าเล็กค่อยๆ ย่างก้าวเดินตรงไปยังเตียงนอนด้วยความแผ่วเบาที่สุดเท่าที่จะเบาได้พร้อมกับเอื้อมมือไปหมายจะหยิบหมอนเพื่อลงมานอนบริเวณด้านล่างข้างเตียง ทว่า...
หมับ! ขณะที่ใบบัวกำลังจะหยิบหมอนออกมาได้สำเร็จก็ต้องถูกมือหนาของคนที่เธอคิดว่าเขากำลังนอนหลับอยู่คว้าข้อมือเล็กไว้กระชากเข้าหาตัวอย่างแรง
“อ อ๊ะ...” ริมฝีปากบางอมชมพูเผลอร้องออกมาด้วยสีหน้าตกใจสุดขีด
“จะเอาหมอนไปไหน” เจ้าของใบหน้าหล่อนิ่งลืมตาขึ้นมองหน้าถามร่างบาง
