ด้านใบบัว
“เป็นยังไงบ้าง ดีขึ้นไหม” เสียงขวัญข้าวนั่งลงเอ่ยถามเพื่อนตัวเองขึ้นหลังจากที่ใบบัวโทรเข้ามาหาเธอร้องไห้ขอให้ไปรับที่ห้อง ซึ่งทันทีที่ขวัญข้าวเห็นสภาพเพื่อนตัวเล็กก็เบิกตากว้างจะเดินเข้าไปเอาเรื่องแทนไทที่นอนหลับอยู่ทันที แต่ใบบัวขอร้องห้ามไว้ทำให้ขวัญข้าวต้องพยุงร่างเล็กของใบบัวเดินไปเรียกรถแท็กซี่มุ่งหน้าไปยังห้องของเธอ จนมาถึงตอนนี้
“อ อื้ม”
“แล้วมันเป็นบ้าอะไร ทำไมต้องทำกันถึงขนาดนี้” ขวัญข้าวเอ่ยถามขึ้นสีหน้าไม่เข้าใจ ภายนอกของใบบัวดูปกติไร้ร่องรอย อาจจะมีรอยช้ำตามแขนเล็กอยู่เล็กน้อยหากไม่สังเกตก็จะมองไม่เห็น ทว่าข้างใน แม้ว่าขวัญข้าวจะไม่ได้ถูกกระทำเองแต่ก็สามารถรับรู้ได้ถึงความดุเดือดที่เพื่อนตัวเล็กต้องเผชิญ
“ฮะ ฮึก เราไม่รู้”
“มันบ้ามากเกินไปแล้วนะ แล้วทำไมเธอไม่สู้มัน” ทันทีที่ขวัญข้าวพูดจบ ดวงตากลมโตก็เงยหน้าขึ้นมองหน้าเพื่อนทันที ส่งความรู้สึกผ่านทางสายตาว่าเธอสู
