ด้านใบบัว
หลังจากที่ดูแลจัดการขวัญข้าวจนนอนหลับไปแล้วอย่างสบายตัวเสร็จ ใบบัวก็เดินมานั่งยังบริเวณริมระเบียงเล็กของหอพักตัวเองพร้อมกับมองออกไปยังด้านนอกระเบียงที่มีแต่เพียงความมืดเห็นเพียงแสงไฟจากบ้านผู้คนมากมายรวมถึงไฟทางจากถนน
“...” ดวงตากลมโตก็เอาแต่จ้องมองเหม่อออกไปด้วยความไร้จุดหมาย โดยภายในหัวของเธอนั้นมีภาพของเพื่อนตัวสูงที่กำลังยืนจูบนัวเนียอยู่กับหญิงสาวหุ่นดีสลับกับสิ่งหวั่นไหวที่เขาทำให้เธอ ทั้งการคอยเป็นห่วงเป็นใย คอยไปรับไปส่ง คอยดูแลเอาใจใส่แม้ว่าสีหน้าของเขาจะดูเรียบนิ่งอยู่ตลอดเวลา แต่ทว่าการกระทำของเขา มันก็อดที่จะทำให้คนตัวเล็กคิดไปไกลไม่ได้
“ถ้าไม่ได้รู้สึกอะไร อย่าทำดีกับฉันได้ไหม...” ริมฝีปากบางพึมพำออกมาเสียงเบาก่อนจะก้มลงมองไปยังสร้อยคอที่ตัวเองสวมใส่อยู่ ซึ่งมันก็คือสร้อยคอขนาดเล็กที่แทนไทเคยซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดให้เธอ โดยเขาเป็นคนสวมใส่ให้เธอเองและบังคับไม่ให
