“จะไปไหน” ใบบัวก็ได้แต่ยืนอึ้งเบิกตากว้างไปกับสายตาคมของคนตัวสูงที่นิ่งมองหน้าเธออยู่ด้วยแววตาเรียบเข้ม “...” แทนไทที่เห็นท่าทีของหญิงสาวก็นิ่งค่อยๆ เดินตรงเข้าไปยังร่างเล็ก ใบบัวเองรีบเดินถอยหลังหนีไปกับท่าทางของชายตรงหน้าโดยที่สองขาเรียวเล็กยังคงสั่น จนกระทั่งแผ่นหลังบางของเธอแนบชิดติดไปกับผนังกำแพงห้องคอนโดหรู แทนไทที่ได้โอกาสก็ใช้มือทั้งสองข้างคร่อมร่างคนตรงหน้าไว้ไม่ให้หนี “ฉันถามว่า...จะไปไหน” ดวงตาคมจ้องมองหน้าถามคนตัวเล็ก “ระ เรา...” ไม่รอให้เรียวปากบางอมชมพูได้พูดจบ แทนไทก็ไล่สายตามองไปยังเสื้อผ้าที่ใบบัวกำลังสวมใส่อยู่ “แถมยังขโมยเสื้อฉันอีก” “เราไม่ได้ขโมยนะ” “...” “ก ก็เพราะแทนไทนั่นแหละ ทำเสื้อเราขาด” “เพราะฉันไม่ชอบมันไง” “??” “เสื้อแบบนั้น...อย่าใส่ให้ฉันเห็นอีก” ทันทีที่คนตัวสูงพูดจบ ร่างบางที่ยืนอยู่ภายในวงแขนหนาก็ชะงักค่อยๆ ก้มหน้าลงไม่กล้าสบสายตากับคนตรงหน้า ซึ