บทที่ 49
ประมูลชุดกี่เพ้าไหมสีครีม
วันต่อมา..ที่โรงงานพ่อหลิว..
อย่างที่เคยบอกพี่ชายว่าเธอไม่ได้ไปดูงานประมูลที่ร้านคุณนายซื่อนั้น เพราะวันนี้อ้ายเหรินมีนัดสัมภาษณ์พนักงานที่พ่อหลิวหาให้สองคน..
“ตกลงฉันรับพี่ฟางจิงและพี่เจียวจูเข้าทำงานนะ”
อ้ายเหรินเมื่อให้สองสาวอายุมากกว่าเธอหลายปี ทดลองเย็บกระเป๋าที่เธอออกแบบ ซึ่งสองสาวเย็บและเก็บรายละเอียดได้ดีมาก
“ขอบคุณคุณหนูหลิวมากค่ะ” สองสาวรีบก้มหัวขอบคุณนายจ้าง
“ไม่ต้องเรียกฉันคุณหนูหรอก ฉันอ้ายเหริน พี่สาวสองคนเรียกฉันอ้ายเหรินก็ได้” อ้ายเหรินรีบบอกเธอทั้งสอง เพราะเธออยากให้คนงานของเธอทุกคนทำงานกันอย่างพี่น้อง
“ค่ะคุณอ้ายเหริน” สองสาวตอบรับพร้อมกัน
“ฉันจะให้เงินเดือนพี่ทั้งสองเดือนละร้อยหยวนก่อนนะ อาจจะ ไม่เท่าของพวกพี่รุ่นก่อน” อ้ายเหรินบอกสองสาว เพราะเธอให้เงินเดือนคนงานรุ่นก่อนทั้งห้าคนนั้นเดือนละร้อยยี่สิบหยวน
“ร้อยหยวนก็มากแล้วค่
