พ่อบ้านทั้งสองของหนูพริ้ง

ดูแลหนูพริ้ง2

กลิ่นน้ำหวานลอยมาแตะจมูกโด่งเป็นสัน ชวนให้กายแกร่งแข็งขึงขึ้นมาเช่นกัน มือหนาจับเอวคอดมั่น ดึงให้ร่างอวบอิ่มขยับต่ำลงมาอีกนิด เพื่อที่ตัวเองจะได้ใช้ลิ้นเช็ดน้ำหวานออกให้ถนัด

“ผมขออนุญาตใช้ลิ้นเช็ดให้นะครับ เพราะมันจะได้เข้าตามซอกได้ดีกว่ามือ” หนูพริ้งหน้าแดงระเรื่อ ใบหน้างามเต็มไปด้วยอารมณ์ปรารถนา รีบพยักหน้าให้พ่อบ้านด้วยความเต็มใจ รูสวาทก็ขมิบตอดรัดถี่กระชั้น อยากได้ลิ้นพ่อบ้านมาเช็ดน้ำให้เช่นกัน

“ค่ะ แต่ต้องเช็ดให้หมดนะ ถ้าไม่หมด พริ้งจะทำโทษ”

“ได้ครับคุณหนู” ไม่ต้องพูดอะไรต่อให้เสียเวลา พ่อบ้านใหญ่อย่างปีเตอร์ก็ยกศีรษะขึ้น กดริมฝีปากหยักลงบนรูสวาทที่เยิ้มด้วยน้ำหวาน ราวกับมันคือสิ่งหวงแหนและรักมาก ห่อปากดูดกินน้ำหวานเสียงดังหยาบโลนดั่งคนซดน้ำแกง

“อ่อย...อี้...ละ...อ้ะ...ลุงเตอร์”

จากนั้นก็อ้าปากดูดติ่งเนื้อเล็กให้ติดริมฝีปากออกมา จนหนูพริ้งสะท้านร่างบางกระตุกสองสามครั้ง ร้องครางออกมาด้วยความเสียวซ่านไม่ขาดสาย

ลิ้นสากละเลงเข้าใส่รัวเร็ว จนหนูพริ้งสะท้านครั้งแล้วครั้งเล่า เปล่งเสียงร้องครางออกมาไม่เป็นภาษา ใบหน้างามแดงระเรื่อเชิดขึ้น มือบางสอดเข้าในกลุ่มผมดกดำและขยุ้มแรงๆ ในขณะที่เอวก็ร่อนรับลิ้นสาก ที่โลมเลียอยู่ที่รูสวาท พ่อบ้านของเธอไม่เคยทำให้เธอผิดหวังเลยจริงๆ

ปีเตอร์ปาดลิ้นขึ้นลงตรงรอยแยก ห่อปากดูดน้ำหวานเข้าปากมูมมาม กินครั้งแรกว่าหวานติดใจ แต่นานวันเข้ากลับยิ่งหวานจนต้องได้ชิมแทบทุกวัน จะเว้นก็แต่ช่วงที่คุณหนูเป็นประจำเดือนเท่านั้น ที่ปีเตอร์ต้องอดเปรี้ยวไว้กินหวาน

“อือ...อ่อย... เสียว...ลุงเตอร์ พริ้งเสียว...เสียวหอยจัง ลุงเลียเก่งมาก” เสียงหวานคร่ำครวญไม่ขาดปาก ยิ่งถูกพ่อบ้านใหญ่วัยกลัดมัน ยื่นมือมาบีบเคล้นเต้านมใหญ่ล้นมือ จนเนื้อขาวปลิ้นออกมาตามง่ามนิ้วก็ยิ่งกระสัน

“จ๊วบๆ ซู้ด...หวานมากครับคุณหนู ยิ่งเช็ดยิ่งเปียกเลยนะครับ สงสัยผมคงต้องเช็ดนาน”

“งะ...งั้นเดี๋ยวพริ้ง ช่วยให้ลุงเตอร์เช็ดสะดวกขึ้นนะ”

หนูพริ้งจับกลีบแคมอวบใหญ่ดั่งกลีบพูของส้มโอออกจากกัน เผยรูรักสีหวานที่เปียกเยิ้มไปด้วยน้ำหวาน อำนวยความสะดวกให้พ่อบ้าน ได้ใช้ลิ้นกวาดเลียเช็ดคราบน้ำหวานได้ถนัดขึ้น

“หืม...รูคุณหนูเปียกเยิ้มไปหมดเลยครับ น่าเลียชะมัด ผมขออนุญาตเลียเลยนะครับ” แม้คำพูดจะสุภาพ ทว่าการกระทำกลับตรงกันข้าม เพราะหลังจากพูดจบ ปีเตอร์ก็ละเลงลิ้นเข้าใส่รูสวาทรัวเร็ว อีกทั้งยังเกร็งลิ้นแยงเข้าไปด้านใน กระดกกวาดเลียน้ำหวานในรูเข้าปาก

“อ่อย...อี้...ปะ ปีเตอร์...พริ้ง...อ่อย...เสียว จะ...อี้...จะเสร็จ”

ปีเตอร์ได้ยินเช่นนี้ก็ไม่คิดรีรออีกต่อไป มือหนาสองข้างจับเอวคอดไว้ เร่งจังหวะลิ้นเข้าใส่รูสวาทรัวเร็ว รวมไปทั้งติ่งเนื้อก็ถูกกระตุ้น จนหนูพริ้งหน้าบิดเบี้ยวทรมาน ยิ่งความเสียวใกล้จะถึงฝั่งฝัน น้ำหวานไหลออกมารอที่ปากทางรัก ช่องท้องบิดเป็นเกลียวคลื่นแห่งเพลิงราคะที่แผดเผา ก็ยิ่งเสียวจนแทบขาดใจ

“อี้...ลุงปีเตอร์...พริ้งไม่ไหว...อือ...อ้าย”

ร่างบางเกร็งกระตุกถี่กระชั้น น้ำหวานด้านในแตกทะลักล้นออกมาอย่างมากมาย อยากจะขยับรูสวาทหนีห่าง ทว่าปีเตอร์กลับกดลงให้แนบกับริมฝีปากหยักมากยิ่งขึ้น

ยิ่งเวลาที่ชายหนุ่มซดน้ำหวานเข้าปาก หนูพริ้งถึงกลับตัวอ่อนระทวย ทรุดตัวลงที่พื้นในท่านอนคว่ำหน้า กายสาวแทบจะแนบไปกับใบหน้าของปีเตอร์ ยิ่งทำให้ปีเตอร์กลั่นแกล้ง ด้วยการชอนไชลิ้นสากปาดเลียไปทั่วรูสวาท

“ลุงปีเตอร์ พริ้งเสียวพอก่อน”

“หึ! แต่น้ำมันยังไม่แห้งเลยนะครับคุณหนู” ก็เลียอยู่แบบนั้นมันจะแห้งได้อย่างไรล่ะ หนูพริ้งอยากจะเอ่ยออกไป แต่กลับพูดไม่ออก

“ว่าแล้ว ทำไมไม่ลงไปกินข้าวกันสักที ที่แท้ก็มัวแต่เล่นกันอยู่นี่เอง” เสียงของบุคคลที่สามดังแทรกเข้ามา

หนูพริ้งหันกลับไปมองยังประตูห้องนอน นัยน์ตาของหญิงสาวเคลือบด้วยหยาดน้ำตา เพราะความเสียวทอดมองคนที่กำลังเดินเข้ามาหา

“ลุงไมค์ ลุงเตอร์แกล้งพริ้ง” เอ่ยบอกพ่อบ้านหนุ่ม ที่เป็นน้องชายของปีเตอร์อย่างออดอ้อน ไมค์ยกยิ้มมุมปากตอบกลับ เดินเข้ามาทรุดตัวลงนั่งตรงหน้าหญิงสาว

“น่าสงสารจังเลยนะครับคุณหนูของผม เดี๋ยวผมช่วยนะครับ