“ฉันว่าแกกลับไปพักก่อนไหมซัน สีหน้าแกดูไม่ค่อยดีเลยนะ” เบรินเอ่ยถามเพื่อนสาวเป็นรอบที่สามของวันแล้วเพราะเห็นว่าเจ้าหล่อนยังคงนั่งนิ่งไม่ไหวติงใด ๆ และดูเหม่อลอยจนน่าเป็นห่วง
เธอเอ่ยปากถามอะไรเพื่อนสาวก็ดูเหมือนจะไม่ได้คำตอบอย่างที่ใจของเธอนั้นคาดหวัง ไม่รู้ว่าเรื่องที่ฮันส์กับซันไปเจอมามันคืออะไรทำไมมันถึงกระทบจิตใจให้เพื่อนของเธอดูกลายเป็นคนแบบนี้ไปได้หลังจากที่ไม่ได้เป็นมานาน
จริง ๆ แล้วซันปกติจะเป็นคนเงียบ ๆ ดูเย่อหยิ่งและทะนงตัวอยู่ตลอดเวลา ไม่ใช่เพราะว่านิสัยของเจ้าหล่อนเป็นเช่นนี้หรอก แต่เพราะอะไรบางอย่างคอยหล่อหลอมให้ซันกลายเป็นคนนิสัยแบบนั้นและมันปลูกฝังตัวของซันตั้งแต่วัยเด็กที่เคยเป็นคนร่าเริงเมื่อครั้งแรกที่เราได้พบกันจนกลายเป็นซันผู้เย่อหยิ่งนับตั้งแต่วันที่เขาคนนั้นกลับมาที่บ้าน
และเหมือนอาการที่เหม่อลอยและไม่สนใจคนรอบข้างของซันมันจะหายไปเมื่อเจ้าตัวได้มาพบกับฮันส์ที่ทำให้ซ
