ในที่สุดก็ถึงช่วงเวลาแห่งการเปิดภาคเรียน กับการเป็นเด็กใหม่ในรั้วของมหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งของประเทศที่ใคร ๆ ต่างก็ใฝ่ฝันอยากจะเข้าศึกษาต่อ
ฮันส์อยู่ในชุดสบาย ๆ อย่างเสื้อเชิ้ตตัวสีขาวสะอาดกับกางเกงยีนส์ขาขาด ๆ ผมถูกมัดรวบเอาไว้ลวก ๆ อย่างไม่ใส่ใจแต่กลับดูเปล่งประกายออร่าความเป็นอัลฟ่าเสียจนเจิดจ้า เธอเสริมลุคให้ดูดีด้วยการสะพายกระเป๋าเป้สีดำไว้ด้านหลังทั้งยังยกนาฬิกาขึ้นสบดูเวลาก่อนจะต้องหน้านิ่วคิ้วขมวดเพราะรอไอเพื่อนรักมามากกว่าสิบนาทีแล้ว
“ไอบิลล์นะ ไอบิลล์!” แต่ก็ทำได้แต่บ่นไปเท่านั้นเพราะตัวของมันไม่อยู่ให้เธอนั้นได้พ่นไฟด่า นิสัยไม่รักษาเวลาและนอนตื่นสายของมันคงจะไม่หมดไปเสียทีแม้ว่าตัวเองจะเรียนถึงมหาลัยฯ แล้วก็ตาม
พลันคิดไปถึงใครบางคนที่หลังจากวันนั้นเราก็มีพบเจอกันบ้างตามทางเดิน ฮันส์ไม่รอช้าที่จะขอแลกช่องทางสื่อสารเอาไว้ติดต่อเจ้าหล่อน แต่พอเวลาเธอชวนออกไปไหนหรือชวนมาดูหนังด้ว
