“แล้วพูดแบบนั้นทำไม” ผมถามขึ้นอีกครั้งเพราะถ้าเธอไม่คิดจะทำคำพูดแบบนี้มันจะออกจากปากเธอได้หรอ
“หนูไม่รู้ว่าพี่คิมหันต์คิดยังไง หนูก็เลยพูดออกไป” เธอพูดขึ้นอีกครั้งทั้งที่ยังก้มหน้าไม่กล้าสบตากับผม
“งั้นเธอก็เลิกคิดแบบนี้” เพราะไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องคิดแบบนี้ในเมื่อผมก็ไม่มีวันทำแบบนั้น
“รู้แล้ว”
“เพราะถ้าเธอยังคิดแบบนี้ฉันจะเอายาคุมเธอทิ้งและจะทำให้เธอรู้ว่าฉันไม่ทำอย่างที่เธอพูดแน่นอน” ผมพูดขึ้นอีกครั้ง
ใช่ว่าผมไม่รู้ว่าเธอกินยาคุม ผมรู้ครับเพราะมันอยู่ในกระเป๋าเธอและผมก็เห็นเธอกินตลอด ส่วนผมจะเรียกว่าเห็นแก่ตัวก็ได้เพราะผมไม่ชอบที่จะใส่ถุง เนื้อแนบเนื้อสำหรับผมมันดีกว่าที่สำคัญมันกว่าเป็นหลายเท่า
แต่จะว่าไปผมก็ไม่ได้มั่วไม่ได้คั่วกับใครตั้งแต่เจอเธอ พูดง่ายๆว่าเอากับยัยนี่แค่คนเดียวมาจะเป็นเดือนแล้ว
“ฉันยังเรียนไม่จบนายไม่มีสิทธิ์ทำแบบนั้น”
“พูดแบบนี้ถ้าเธอเรียนจบแสดงว่าฉันทำได้”
