ยัยตัวร้ายที่น่ารัก

สาวชาวสวน

เสียงโทรศัพท์เบอร์ส่วนตัวดังขึ้นรัวๆกลางดึก ผ้าแพรมองดูเบอร์ที่หน้จอแล้วรวบรวมสติกดรับทันที

"ขา คุณป้า"

ปลายสายหัวเราะเบาๆออกมา

"ยังไม่เลิกปาร์ตี้หรือไง ถึงได้เสียงสว่างขนาดนี้"

ผ้าแพรยิ้มกับโทรศัพท์ไม่ได้ตอบอะไร

"คุณป้านอนไม่หลับหรอคะ ถึงได้หาเพื่อนคุย"

ผ้าแพรถามเข้าประเด็นทันที พักหลังมานี้คุณกรุณา โทรหาเธอบ่อยมากจนผิดปกติ แต่ก่อนจะเป็นฝ่ายเธอที่โทรรายงานตัว หรือแจ้งว่าได้รับเงินที่ท่านส่งมาให้เรียบร้อยแล้ว แต่ช่วงเดือนที่ผ่านมา แทบจะวันเว้นวันเลยทีเดียว

"ป้านอนไม่หลับ หาเพื่อนคุย "

คุณกรุณาตอบเสียงเรียบ ก่อนจะกระแอมเบาๆ

"ผ้าแพร มาหาป้าได้ไหม ป้าอยากเจอ" ผ้าแพรถอนหายใจออกมา อย่างคลายกังวล คิดถึงสินะ ถึงได้อยากเจอ

"ได้ค่ะ แพรจะไปหาคุณป้า" คุณกรุณาวางสายแล้วยิ้มออกมา ก่อนจะหลับตาลงอย่างอ่อนเพลีย

รถเก๋งคันหรูจอดโดดเด่นสายตาแก่ผู้พบเห็นในตลาด หญิงสาวร่างผอมบางแต่งตัวสวย สวมแว่นดำ ดูแปลกที่แปลกทาง ถามหาทางไปสวนกรุณา

ต้นไม้นั่งกินข้าวกลางวันกับเพื่อนอยู่ก็อดมองไม่ได้ เสียงคุยกันดังลั่น แม่งเอ้ย สาวกรุงเทพนี่สวยเฉียบจริงๆ กางเกงยีนพอดีตัวแนบไปกับขายาว เสื้อยืดตัวบางที่ดูก็รู้ว่ามียี่ห้อ รองเท้าผ้าใบยี่ห้อดังราคาแพง สวยและแพงไปทั้งตัว ต้นไม้คิดในใจ ไปสวนกรุณา นี่สินะหลานสาวของคุณป้ากรุณา

" ต้นไม้ ถ้ายังไงช่วยดูหลานสาวป้าบ้างนะ เค้าอยากจะมาทำสวนกุหลาบที่นี่"

เสียงป้ากรุณาดังขึ้นในหัว ทำสวน แต่งชุดแบบนี้ หนามกุหลาบไม่เกี่ยวเสื้อขาดหรอไง ต้นไม้คิดในใจเมื่อเห็นเสื้อยืดตัวบางที่รัดหน้าอกอย่างพอดี เค้ายอมรับว่าเธอสวยบาดใจจริงๆขนาดเห็นไกลๆอย่างนี้

คุณกรุณา รับมือบางที่ก้มลงกราบลงกับพื้น เมื่อคืนนางทนไม่ไหวแล้วจริงๆจึงตัดสินใจบอกให้ผ้าแพรขึ้นมา คนงานในสวนมองคุณผ้าแพรกันตาค้างเสียงชื่นชมความงามอย่างกะดาราในทีวี เดินผ่านทีหอมกรุ่นไปหมด ผ้าแพรนั่งลงที่พื้นไม้ขัดมัน แล้วจับมือผู้มีพระคุณมาจูบเบาๆ คุณกรุณายิ้มออกมาอย่างมีความสุข

"ช่างอ้อนแบบนี้หนุ่มๆคงหลงกันตาย"

คุณป้าแซวหลาน ผ้าแพรตอบเสียงเรียบ

"แพรโสดสนิท ยินดีจะอยู่บนคานค่ะ"

หลานสาวตอบฉะฉาน "อายุเท่าไหร่แล้วผ้าแพร ถึงว่าอยู่บนคาน"

"ผ้าแพรสามสิบแล้วนะคะคุณป้า เด็กสมัยนี้เค้ามีแฟนกันตั้งแต่ยังไม่ยี่สิบเลย"

ผ้าแพรบอกเสียงเรียบ คุณกรุณามองหน้าหลานสาวนอกไส้ แล้วยิ้ม ผ้าแพรสวย สวยมาก เก่ง ฉลาด ไม่มีใครเกิน แต่ความที่ชีวิตมีแต่ปมปัญหา ผ้าแพรจึงกล้าแกร่งเกินไป ขาดความอ่อนหวาน เหมือนดอกกุหลาบสินะ สวย หอม แต่มีหนามรอบตัว

มือบางจัดการทำอาหารเย็นในครัวอย่างคล่องแคล่ว แม่บ้านสาวใหญ่ยิ้มหน้าบานเดินออกมาหน้าชานบ้าน รายงานนายหญิงด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

"คุณแพร ทำกับข้าวคล่องแคล่วเชียว มือบางทาเล็บสวยงาม จนแม่บ้านอดเสียดายกลัวเล็บจะถลอกเสียก่อน เธอคล่องจริงๆไม่น่าเชื่อ"

ต้นไม้ลงมาดูแปลงดอกไม้ช่วงค่ำ ดอกตูมวันนี้พรุ่งนี้เช้าคงจะแย้มช่วงเช้ามืด คุณกรุณาให้แม่บ้านไปตามต้นไม้มาพบนางก่อนกลับบ้าน

"คุณป้าขา ทานข้าวค่ะ "

เสียงหวานนำมาก่อนตัว ผมยาวสยายที่เห็นตอนกลางวัน มัดรวบขึ้น เสื้อยืดตัวเดิม แต่เปลี่ยนเป็นกางเกงขาสั้นกุด

ต้นไม้มองอย่างตกตะลึง ผ้าแพรลดเสียงลงเมื่อเห็นว่ามีแขก ก่อนจะเลี่ยงหันหลังกลับ

"ผ้าแพรมานี่สิลูก" คุณป้าเรียกเธอก่อน ผ้าแพรหันเดินกลับมา

"ต้นไม้ เค้ามาทำวิจัย น้ำหมักชีวภาพ ตรงแปลงหน้าบ้าน รู้จักกันไว้"

หญิงสาวยกมือขึ้นไห้วทันที ต้นไม้มองคนตรงหน้า ขาขาวเนียนกับกางเกงขาสั้น แถมยังทาเล็บสีสวยตัดกับผิว สวยเซ้กซี่อะไรขนาดนี้ ผ้าแพรมองคนตรงหน้า อีตาบ้าไม่มีมารยาท จ้องมองขนาดนี้เลยหรอ เสียงป้ากรุณาทำลายความเงียบ

"ทานข้าวที่นี่นะต้นไม้ จะได้คุยกันต่อ ผ้าแพรลงครัวเอง รับรองว่าอร่อย หนุ่มๆที่ได้ชิมติดใจทุกราย "

คุณกรุณาคิดถึงหลานชายทั้งสอง แต่ต้นไม้คิดถึงชายหนุ่มที่มาจีบคงติดใจแน่ๆ ไม่แน่ใจว่าติดใจรสมือ หรือติดใจหน้าตาคนทำกันแน่