คนไกล

787 คำ

ต้นไม้ยืนมองตาละห้อย ทันทีที่รถเก๋งเลี้ยวรถออกไป แม้ว่าเค้าจะง้อเธอเป็นผลสำเร็จแล้ว แต่เค้าก็ยังไม่ได้เป็นอะไรกับเธอ และไม่ได้มีความสำคัญอะไรกับเธอเลย มีแต่ตัวเค้าคนเดียวที่ทั้งหวง ทั้งห่วง คนสวยของเค้า คุณกรุณามองอาการเหงาๆของคนตรงหน้าก็อดยิ้มไม่ได้ พ่อต้นไม้ที่สาวๆทั้งตำบลฝันถึง กลับมาอยู่ในกำมือหลานป้า แม้เทียบเคียงฐานะของหลานสาวกับเกษตรอำเภอจะด้อยกว่ากันในเรื่องเงินทอง ผ้าแพรสร้างเนื้อสร้างตัวมาอย่างยากลำบากกว่าจะมีวันนี้ แต่ต้นไม้มีพ่อแม่ครบครัน เรียนจบ ทำงานรับราชการเป็นที่นับถือของคนแถวนี้ แต่เรื่องน้ำใจและความเป็นลูกผู้ชาย ต้นไม้คนนี้ นับว่าดีพอสำหรับหลานสาวนาง หากช่วยกันทำกิน รับรองว่ายังไงต้นไม้ก็ไม่ปล่อยให้ผ้าแพรต้องลำบากแน่ๆ "อีกห้าวัน แม่ตัวดี เค้าก็มาแล้ว ต้นไม้" คุณกรุณาตะโกนออกไปแซว ต้นไม้ยิ้มออกมาหน้าแดงทันที ก่อนจะเดินมาหาญาติผู้ใหญ่คนสำคัญ "ผม ผม " "อะไร จะพูดอะไร อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม