หลังจากนั้นเพียงสิบนาที ท่านประธานก็เริ่มงาน วันนี้ศรินาไม่มา คงเป็นเพราะอาการของคนท้องแก่ จึงเป็นเจ้าขาที่ต้องวิ่งวุ่นทั้งวัน เขาเรียกหาแฟ้มหลายอย่าง และเธอพบว่าเวลาเขาทำงานแตกต่างจากเวลาปกติโดยสิ้นเชิง เขาจริงจัง เขาเป็นผู้ใหญ่ ละเอียดรอบคอบฉับไว และเธอก็ได้ทักษะการทำงานจากเขามากมายทีเดียว แม้กระทั่งเวลา พักกลางวันเขาก็สั่งอาหารขึ้นมาทานในห้อง แทบจะไม่ยอมเสียเวลาพักสักวินาทีเดียว
จนกระทั่งถึงเวลาเกือบหนึ่งทุ่ม เจ้าขารู้สึกเหนื่อยล้าสมองและสายตาเหลือเกิน หาวแล้วหาวอีก แต่ก็ยังเลิกงานไม่ได้เพราะผู้เป็นเจ้านายยังไม่ออกมาจากห้อง
พลันเสียงโทรศัพท์ออฟฟิศก็ดังขึ้น เป็นหมายเลขห้องท่านประธาน เธอจึงรีบกดรับ
“ ค่ะท่านประธาน ”
“ เดี๋ยวจองร้านอาหารอิตาเลี่ยนที่โรงแรมบาลาเวีย ให้ด้วย เวลาไม่เกินสองทุ่ม สองที่ ผมหิว ”
“ ได้ค่ะท่าน ”
เมื่อปลายสายกดวาง เธอแอบยิ้ม
