เมื่อก้าวขาขึ้นมาก็พบคุณชายหนุ่มที่ยังคงวางสีหน้าเรียบเฉยดังเดิม กระนั้นหญิงสาวก็รู้สึกสบายใจที่เขาเลือกจะไม่ถามอะไรแม้แต่น้อย
“กลับกันเถอะเจ้าค่ะ” รั่วหลานเอ่ยพร้อมทิ้งตัวพิงรถม้าอย่างหมดอาลัยตายอยาก ซุนเหว่ยให้สัญญาณออกรถกับผู้ควบคุมที่ประจำอยู่ด้านหน้า ระหว่างนั้นรถม้าเคลื่อนตัวออกไปเรื่อย ๆ โดยไม่มีบทสนทนาใดระหว่างคนทั้งสอง คนงามมัวแต่จมอยู่ในความคิดของตนเองจนไม่รู้เลยว่ามีดวงตาคู่หนึ่งกำลังจับจ้องมาที่นางตลอดเวลา
ก่อนหน้านี้ไม่นานระหว่างที่หลี่รั่วหลานและกู้หยุนฟ่านกำลังสนทนากันอยู่นั้น มีเด็กรับใช้ในร้านเดินออกมาแจ้งเนื้อความที่ได้ยินมาจากลูกค้าทั้งสองท่าน
‘ข้าได้ยินมาว่าคุณหนูท่านนั้นขอถอนหมั้นคุณชายตรงหน้านางขอรับ’ ว่าจบผู้ว่าจ้างก็ส่งเงินถุงหนึ่งให้
ทีแรกซุนเหว่ยคิดว่านางขอนัดพบกู้หยุนฟ่านเพื่อขอให้เขาช่วยรับหมั้นหมาย นี่คือหนทางที่จะออกจากจวนตระกูลเซี่ยให้เร็วที่สุด ทว่าสิ่ง
