ตอนที่ 24 สงสัยจะปล่อยให้หนีไม่ได้เสียแล้ว

1112 คำ

“ลุกไหวหรือไม่” “เพคะ” พอนางลุกขึ้นคนตัวสูงกว่าก็เข้ามาปัดฝุ่นที่กระโปรงอย่างไม่ถือสา “ถวายบังคมฝ่าบาท กระหม่อมไม่คิดว่าพระองค์จะมาถึงที่นี่ด้วยตนเอง ขออภัยที่กระหม่อมมิอาจประสานมือได้” กู้หยุนฟ่านคุกเข่าให้ชายสูงศักดิ์ เขาอุ้มร่างของโจวจางเหรินเอาไว้ นางหมดสติไปหลังจากที่ร้องไห้อย่างหนัก “ไม่เป็นไร ข้ามาที่นี่เพราะตอนที่ปักหลักรอองค์หญิงยังชายแดนก็ได้รับจดหมายจากนกสื่อสารจึงรีบเดินทางมา ดีที่ทันเวลา” เขาได้ข่าวว่าช่วงนี้มีโจรที่ฝั่งแคว้นเสิ่นจึงให้กำลังไปปราบ ไม่คิดว่าโจรพวกนั้นจะขวัญกล้าเข้ามาปล้นถึงแคว้นเหลย “ขอบพระทัยฝ่าบาท หากไม่ได้พระองค์ช่วยไว้คนเจ็บอาจมีจำนวนมากกว่านี้” แม่ทัพกู้โค้งศีรษะ เมื่อเจ้านายออกตัวเหล่าลูกน้องก็ออกตัวตาม “ขอบพระทัยฝ่าบาท!” ทหารม้าห้าสิบนายส่งเสียงดังก้องไปทั้งป่า เสิ่นฮ่องเต้มองไปยังร่างไร้วิญญาณของหัวหน้าโจร แม่ทัพเบื้องหน้าเขามีฝีมือยิ่งนักต่อให้เข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม