อาสองต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ คนอะไรทั้งโมโหทั้งทำหน้ากวนใส่เธอแบบนี้เธอตามอารมณ์ไม่ทันทำตัวไม่ถูกไปหมดแล้วเนี่ย
"เปล่าค่ะ แก้มแค่ตกใจอาสองกลับมาไม่บอกแก้มเลย แก้มจะได้ไปรับที่สนามบิน"
แก้มใสพยายามหาคำแก้ตัวแต่พอเธอพูดจบเขาก็พุ่งเข้ามาโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว แขนหนาเกี่ยวเอวขอเธอเอาไว้แล้วดึงเข้าหาตัวจนทุกส่วนของร่างกายเธอและเขาแนบชิดกัน
ก่อนที่มือหนาที่แข็งเหมือนเหล็กจะเอื้อมมาบีบคางหญิงสาวเอาไว้จนเธอรู้สึกเจ็บบังคับให้เงยหน้าขึ้นสบตาเขา
"กล้าดียังไงถึงไปจูบผู้ชายคนอื่นแบบนั้น แล้วโทรศัพท์มันเป็นอะไรทั้งโทรทั้งส่งข้อความหาก็ไม่คิดจะสนใจ"
เหมันต์กระซิบเสียงเหี้ยมชิดใบหูเล็ก ปัดปลายจมูกโด่งไปมาข้างแก้มนวล สูดกลิ่นกายน่าหลงใหลของเธออย่างคิดถึงแท้จะยังโมโหอยู่
"อื้อ! เจ็บนะคะอาสอง เราไม่ได้เป็นอะไรกัน อาสองไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับแก้มนะคะ"
แก้มใสที่ยังคงน้อยใจเขาอยู่พยายามดิ้นหนีจากการจับกุมแต่
