“น้องน้ำเร็วหน่อย พี่อยากจนจะตายแล้ว กลืนกินพี่ ขย้ำพี่เหมือนอย่างที่พี่เคยทำ น้ำค้าง...ทำให้พี่ตกอยู่ใต้อำนาจเราสิ จัดการพี่ให้ยอมสยบอยู่ใต้ฝ่าเท้าเราเลย ถ้าเป็นเราพี่ยอมครับ”
“อย่างพี่รันนี่นะจะยอมน้ำ ไม่เชื่อหรอก เอาไปหลอกผู้หญิงในสต็อกของพี่เถอะ ต่อให้เลิกกับแฟนไปแล้วก็คงมีผู้หญิงรอต่อคิวยาวอีกเป็นขบวน”
“พูดอะไรแบบนั้นน้ำค้าง พี่ไม่ได้คบหญิงเผื่อเลือกไว้เยอะขนาดนั้นนะ มีแค่น้ำคนเดียวนี่แหละที่คบด้วย อ่า…ซี้ด! อย่างนั้นแหละ”
ศรัณย์ครางเสียงต่ำอย่างเร้าอารมณ์ ก่อนจะเอื้อมมือไปรั้งเสื้อสีชมพูเช่นเดียวกับกางเกงออกทางศีรษะกลมเล็ก เส้นผมดำเงางามทิ้งตัวลงมาราวกับม่านน้ำตกคลอเคลียไหล่มน ใบหน้าสวยหวานชวนตะลึงยิ่งทำให้เจ้าของร่างอรชรอ้อนแอ้นยิ่งดูน่าปรารถนาน่าคลั่งไคล้ เขาปัดเส้นผมนุ่มสลวยไปยังด้านหลัง มองไหปลาร้าเซ็กซี่ด้วยใจเต้นตึกตัก เนินอกสล้างเบียดชิดกันในบราเซียร์ลูกไม้สีขาวบนเรือนร่าง
